خواب گردی به حالتی از اختلالات خواب گفته میشود. در این اختلال فرد رفتارهای پیچیده ای از خود بروز میدهد. گاهی در خواب حرف میزند؛ چشمانش باز است، اما به جای نا معلومی نگاه میکند. این اختلال اغلب در دوران کودکی رخ میدهد و در بزرگسالان به ندرت مشاهده میشود.
راه رفتن در خواب علت ژنتیکی دارد و در افراد یک خانواده مشاهده میشود. این اختلال در افراد با نشانه های مختلفی وجود دارد. عده ای در خواب گردی راه میروند، رانندگی میکنند، به حمام میروند، اشیا را پرتاب میکنند و لباس تعویض میکنند. در واقع ذهن فرد خواب است، اما بدن او بیدار میباشد. این موضوع در حیطه روانشناس مورد بررسی قرار گرفته است. و برای درمان آن میتوانید از روانشناس و مشاورین متخصص در این حوزه راهنمایی بگیرید. برای دریافت مشاوره فردی کلیک کنید.
برای دریافت مشاوره در زمینه خواب میتوانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت شهری با شماره 9099070354 جهت ارتباط با مرکز روانشناسی آواژه تماس حاصل نمایید.
منبع: خواب گردی
بر اساس آمار ها، حدود 16 درصد از کودکان به خواب گردی مبتلا هستند. و 87 درصد از افراد مبتلا جنسیت مذکر دارند. برخی از افراد در هنگام راه رفتن در خواب با چشم باز هستند؛ اما عده ای نیز با چشمان بسته این اختلال را سپری میکنند. افراد مبتلا به خواب گردی از خود نشانه هایی مبنی بر اختلال در درک محیط، اختلال در قضاوت، برنامه ریزی، حل مساله و … از خود بروز میدهند.
در حال حاضر دلیل مشخصی برای بروز خواب گردی مشخص نشده است. اما به طور کل تاخیر در سیستم عصبی مرکزی، کمبود خواب، تب، خستگی، ژنتیک و … در این اختلال دخیل هستند. اغلب افرادی که به اختلال خواب گردی مبتلا هستند؛ دچار جراحات میشوند یا بعد از بیداری با آسیب ها و کوفتگی های بدن مواجه میشوند. در این مقاله تمام جوانب راه رفتن در خواب را سنجیده ایم. برای کسب اطلاعات بیشتر تا انتهای مقاله همراه ما باشید.
برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه اختلالات خواب کلیک کنید.
بر اساس تحقیقات، فردی که در حال خواب گردی است، نباید بیدار کرد. بیداری این افراد خطرناک نیست اما بعد از اینکه بیدار میشوند، تا مدت ها دچار سردرگمی و گیجی میشوند. تصور رایجی که در رابطه با خواب گردی وجود دارد؛ فرد با آسیب روبرو نمیشود. اما زمین خوردن، عدم تعادل، تصادف و … از پیامدهای خواب گردی است.
شاید با مشاهده خواب گردی در کودکان، بسیار نگران شوید. اما اغلب کودکانی که به این عارضه دچار هستند، عاری از هر گونه مشکلات روانی و عاطفی میباشند. این اختلال به مرور زمان و اغلب در دوره بلوغ رفع میشود. اما به ندرت نیز تا سنین بیشتر ادامه پیدا میکند.
علل مختلفی در بروز خواب گردی وجود دارد. و وراثت از مهم ترین علل ها میباشد. در این بخش مقاله علل مختلف را ذکر کرده ایم.
بهترین سن برای بچه دار شدن به شرایط مختلفی بستگی دارد. به طور کلی زوجین برای بچه دار شدن باید علاوه بر سن موضوعات دیگری را نیز در نظر داشته باشند. اما این موضوع نیز در باروری هم زنان و هم مردان بسیار نقش دارد. به بالا رفتن سن، شرایط زندگی مشترک تغییر کرده و احتمالا افراد به مسائل دیگری نیز به جای بچه دار شدن فکر میکنند. با اینکه امروزه علم بسیار در این زمینه پیشرفت کرده است و افراد تا مدت زمان بیشتری شانس بچه دار شدن را دارند؛ اما به هر حال باید در این مورد مسائلی را در نظر گرفت. کمک گرفتن از متخصص نیز میتواند در این مورد موثر باشد.
برای دریافت مشاوره در زمینه بهترین سن برای بچه دار شدن میتوانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت شهری با شماره 9099070354 جهت ارتباط با مرکز روانشناسی آواژه تماس حاصل نمایید.
منبع: بهترین سن برای بچه دار شدن
بهترین سن برای بچه دار شدن در مردان و زنان متفاوت است. مردان معمولا تا پایا عمر قدرت باروری داشته و میتوانند بچه دار شوند. اما مدت زمان برای زنان کوتاه تر است. البته باید به بیماری ها و مشکلاتی که افراد در میان نیز دچار میشوند نیز توجه کرد. همچنین این بدان معنا نیست که افراد بعد از گذر از یک سن خاص دیگر نمیتوانند بچه دارد شوند و یا حتما کودک آنها دچار مشکلاتی میگردد. اما در این شرایط ریسک بارداری بالاتر میشود. به همین دلیل اگر زوجین قصد فرزندآوری دارند؛ در نظر گرفتن زمان بچه دار شدن نیز حائز اهمیت است. برای اطلاع از راه های راضی کردن همسر برای بچه دار شدن کلیک کنید.
بهترین زمان برای بچه دار شدن تنها مربوط به سن افراد نیست بلکه زوجین باید شرایط روانی، وضع اقتصادی، شرایط خانوادگی و چنین مسائلی را در نظر داشته باشند. تصمیم برای بچه دار شدن، یکی از تصمیمات مهم در زندگی است که زوجین باید به مسائل زیادی توجه داشته باشند. بهتر است در این مورد ابتدا با یکدیگر و در قدم بعدی با یک مشاور صحبت کنند.
در بین همه عواملی که بر فرزندآوری موثر است؛ بهترین سن برای بچه دار شدن، از همه مهم تر است. این موضوع مخصوصا در مورد زنان بیشتر به چشم میخورد. چرا که بعد از سن 35 سالگی احتمال بروز مشکلات جدی در دوران بارداری، بالارفته و از طرفی بعد از یائسگی نیز آنها به طور کلی قدرت باروری خود را از دست میدهند. همچنین هر چه سن زوجین بالاتر رود؛ حتی اگر از لحاظ جسمانی آماده فرزندآوری باشند اما احتمالا از نظر روانی دیگر تمایلی به این کار نخواهند داشت. معمولا متخصصین بهترین سن را برای زنان قبل از 35 سالگی در نظر میگیرند اما از زمان اولین قاعدگی تا زمان یائسگی زنان قادر به باروری هستند. برای اطلاع از بهترین تعداد فرزند کلیک کنید.
امروزه شاهد بالا رفتن سن بچه دار شدن بین زوجین هستیم. همچنین در مواردی آنها به طور کلی بچه دار نشدن را انتخاب میکنند. این موضوع دلایل زیادی دارد که برخی از آنها بین همه طوجین مشترک است. از طرفی این موضوع یک تصمیم کاملا شخصی بوده و نمیتوان افراد را مجبور به فرزندآوری کرد. اما زوجین باید عوامل اجتماعی و جمعیتی را نیز در گرفته در این مورد به خوبی فکر کرد.
بعد از گذر از بهترین سن برای بچه دار شدن و دیر شدن این موضوع، مشکلاتی برای زوجین ایجاد میشود. که هم بر سلامتی خودشان و هم بر سلامتی کودک تاثیر دارد. برخی از آنها شامل موارد زیر میشود.
سن تنها بیرون رفتن فرزندان، از آن دسته چالشهایی است که دیر یا زود با آن مواجه خواهید شد. دختر یا پسر شما با رسیدن به سنین نوجوانی میخواهد خودش را بهعنوان یک شخصیت بزرگسال و مستقل ثابت کند. به همین خاطر بسیاری از مواقع شما این استدلال را از آنها میشنوید که میگویند “من دیگر بزرگ شدهام! “.
مشکل در رابطه والدین و فرزندان زمانی پیش میآید که شما به اندازه خود نوجوان بزرگ شدنش را باور ندارید. به همین خاطر احتمالا به او اجازه نخواهید داد که به تنهایی از خانه خارج شود. اما بالاخره این اجازه را باید به او بدهید. اگر در حال خواندن این متن هستید یعنی همین حالا هم با این چالش روبرو شدهاید. پس در ادامه همراه ما باشید تا توضیحات بیشتری راجع به مناسبترین سن تنها بیرون رفتن بچهها را با شما در میان بگذاریم.
برای دریافت مشاوره در زمینه سن تنها بیرون رفتن میتوانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت شهری با شماره 9099070354 جهت ارتباط با مرکز روانشناسی آواژه تماس حاصل نمایید.
منبع: سن تنها بیرون رفتن
نوجوانی یک مرحله طبیعی از رشد فرزند شما است. آنها در این مرحله تفاوتهای بسیاری با دوران کودکی خواهند داشت. به همان اندازه که فرزند شما در سالهای کودکی حرفشنو بود و برای انجام کارهایش از شما کمک میخواست، نوجوان در کارهایش سرکشی کرده و دلش میخواهد تنها و مستقل باشد. یکی از زمینههایی که نوجوانان دوست دارند در آن مستقل باشند این است که بهتنهایی و با دوستانشان بیرون بروند. در واقع آنها میخواهند این را تجربه کنند که دیگر کسی به دنبال آنها نمیآید. و این در مقابل دوستانشان معنی بزرگشدن را به همراه میآورد. اگر در زمینه رفتار با نوجوان چالش های زیادی را تجربه میکنید، توصیه میکنیم که از روانشناس نوجوان راهنمایی بگیرید. برای دریافت مشاوره نوجوان کلیک کنید.
اولین باری که از فرزندتان شنیدید میخواهد مستقل از شما بیرون برود چه احساسی داشتید؟ احتمالا خیلی از این موضوع خوشحال نشدهاید. اما شاید برایتان جالب باشد که تنها بیرون رفتن اگر به درستی مدیریت شود میتواند نتایج مثبت بسیاری برای فرزندتان به همراه بیاورد که احتمالا شما نمیتوانید این نتایج مثبت را با وابسته کردن او به خودتان به دست بیاورید. از جمله مزایای تنها بیرون رفتن میتوانیم به موارد زیر اشاره کنیم. اما در کنار همه این موارد سن تنها بیرون رفتن فرزند خود را بر اساس شخصیت و توانایی های او مشخص کنید.
حتما شما هم در طول دوران تحصیل یا هر زمان دیگری که قرار بود کاری را یاد بگیرید متوجه این مسئله شدهاید که وقتی خودتان یک کار را انجام بدهید بهتر یاد خواهید گرفت تا زمانی که فقط از حرف دیگران یا کتابها راجع به آن بخوانید. در ارتباط با آموزش مهارتهای زندگی و اجتماعی شدن فرزندتان هم قطعا همینطور خواهد بود. دختر یا پسر شما باید از یک جایی به بعد با آنچه از شما راجع به اخلاق و مهارت زندگی یاد گرفته به طور عملی روبرو بشود. در واقع این زمانی است که فرزند شما یادگیریهایش را مورد آزمایش قرار میدهد. در این شرایط شما باید از دور مراقب فرزندتان باشید و به دقت بررسی کنید که آیا او واقعا آنچه را آموزش دیده به کار میبرد؟ سپس سن تنها بیرون رفتن او را مشخص کنید.
برای مثال همه ما این جمله را به فرزندمان یاد میدهیم که اگر غریبهای در خیابان دید نباید همراه او برود. اما تا زمانی که این یک حرف باشد شما نمیدانید فرزندتان آن را یاد گرفته یا خیر. راهکار این است که اجازه بدهید او وارد جامعه بشود، با درخواستهایی که به شکلهای مختلف مطرح میشوند آشنا شود و سپس از تعالیم و نصیحتهای شما استفاده کند. اما یادتان باشد این موضوع هرگز به معنای آن نیست که فرزندتان را در جامعه رها کنید تا از طریق آزمون و خطا یاد بگیرد. بلکه همانطور که گفتیم شما میبایست دورادور از نوجوان مراقبت کنید و هرجایی که احساس میکنید خطری او را تهدید کرده یا او نیاز به یادآوری تعالیم و همراهی شما دارد بلافاصله وارد عمل بشوید.
برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه حریم خصوصی نوجوان کلیک کنید.
سن تنها بیرون رفتن را بر اساس اعتماد به نفس او مشخص کنید. وقتی بر اساس آنچه در بالا گفتیم رفتار کنید این باور را در ذهن فرزندتان ایجاد خواهید کرد که او توانایی فعالیت در جامعه را دارد. با ایجاد این باور شما شخصیتی را تربیت میکنید که اعتمادبهنفس و سلامت روان بالایی دارد. او در آینده و در تمام طول زندگی خودش بر اساس این باور عمل خواهد کرد. به همین میزان وقتی شما دائما به فرزندتان هشدار بدهید که محیط بیرون خطرناک است و بهتر است او بدون شما وارد این فضا نشود.
در حقیقت اعتمادبهنفس و همینطور توانایی اعتمادکردن فرزندتان به جامعه را از بین خواهید برد. در چنین شرایطی احتمالا فرزند شما حتی در سنین بزرگسالی هم نمیتواند بهدرستی با اجتماع ارتباط برقرار کند. زیرا اولا مهارتهای لازم را یاد نگرفته؛ ثانیا شما به او القا کردهاید که جامعه پر از خطر است. و او به تنهایی نمیتواند در این جامعه دوام بیاورد.
درست است که نوجوان دلش میخواهد بهتنهایی از خانه بیرون برود اما آیا والدین این اجازه را به او میدهند؟ در بسیاری اوقات جواب منفی است. حداقل برای مدتی میان والدین و فرزندشان بر سر این موضوع اختلاف پیش خواهد آمد و این اختلاف دیریازود با کوتاهآمدن یکی از طرفین برطرف میشود. به همین خاطر است که بسیاری از والدین از روانشناسان خانواده راجع به سن تنها بیرون رفتن میپرسند. آنها در واقع به دنبال این هستند که بدانند دقیقا از چه زمانی میتوانند با خیال راحت به فرزندشان اجازه بدهند که از خانه بیرون برود.
شاید برایتان جالب باشد اگر بگوییم روانشناسان در پاسخ به این سؤال هیچ سن دقیقی را نمیتوانند بیان کنند. در حقیقت تنها و مستقل بیرون رفتن چیزی نیست که از یک سن مشخص به بعد برای فرزند شما عادی بشود. این مسئله مهارتی است که شما میبایست بهتدریج و با کمککردن به فرزندتان در ابعاد مختلف زندگیاش، او را برای برعهده گرفتن آن آماده کنید. پس این کاملا برعهده شماست که میخواهید چه زمانی فرزندتان را برای روبروشدن با دنیای واقعی آماده کنید. بنابراین سن تنها بیرون رفتن فرزند را بر اساس توانایی های او بسنجید.
بعد از اینکه سن تنها بیرون رفتن فرزندتان را مشخص کردید؛ زمان آن رسیده که مهارت های لازم برای مستقل شدن را آموزش ببیند. در این مقاله راجع به این مهارت ها توضیح داده ایم.
رفتار با همسایه یکی از اصول مهم اخلاقی و اجتماعی است؛ که باید به آن اهمیت داد. تاثیر همسایه در زندگی، در مواردی بیشتر از اقوام و دوستان صمیمی است. رفتار بد همسایه یا مزاحت او میتواند ما را از خانه خودمان منزجر کند. در این شرایط دیگر خانه برای ما محل استراحت و آرامش نیست. آسایش ما با مشکل روبرو میشود و همیشه با دیگران در مشاجره خواهید بود. در فرهنگ ما، نیکی به همسایه بسیار توصیه شده است. اما در دنیای امروز دیگر کمتر کسی از همسایه مطلع است که نتایج آن را در جامعه میبینیم.
گاهی رفتار با همسایه به گونه ای باید باشد که امنیت محل زندگی را تضمین کند. همسایگان باید به یکدیگر احترام بگذارند و رفتار مناسبی داشته باشند. اما زمان هایی وجود دارد که همسایه جز آزار و اذیت چیزی به همراه ندارد. در برخورد با چنین همسایگانی حتما باید از تاکتیک های به خصوصی استفاده کنید. اگر توان برخورد با همسایه مزاحم را ندارید؛ از روانشناس کمک بگیرید. برای دریافت مشاوره فردی کلیک کنید.
برای دریافت مشاوره در زمینه رفتار باهمسایه میتوانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت شهری با شماره 9099070354 جهت ارتباط با مرکز روانشناسی آواژه تماس حاصل نمایید.
منبع: رفتار با همسایه
همسایه ها افرادی هستند که در مجاورت ما زندگی میکنند. اینکه در یک محله باشیم یا یک ساختمان، تفاوتی نمیکند. به هر حال مکانی را با دیگران شریک میشویم که همگی باید در حفظ آن کوشا باشیم و همزمان باعث آزار دیگران هم نشویم. شاید شما هم این ضرب المثل را شنیده باشید که چهار دیواری، اختیاری! ولی آیا واقعا امکان پذیر است که اینگونه رفتار کنیم و به دیگران اهمیت ندهیم؟ هر برخورد و رفتاری اصول خاص خود را دارد و حتما باید در شان شما باشد. در این مقاله سعی کرده ایم نحوه برخورد با همسایه را توضیح دهیم. برای کسب اطلاعات بیشتر تا انتهای مقاله همراه ما باشید.
فراموش نکنید که ما در این جهان تنها زندگی نمیکنیم و هر رفتار ما عکس العملی نیز از طرف دیگران خواهد داشت. اگر از همسایه خود انتظار رفتار محبت آمیز دارید؛ خود نیز باید به درستی رفتار کنید. در این بخش مقاله راجع به چگونگی رفتار با همسایه صحبت کرده ایم.
شناخت دوست و دشمن تاثیر زیادی در زندگی شخصی اجتماعی افراد دارد. این موضوع را در نظر داشته باشید که همه افراد دوستان ما نیستند حتی اگر اینطور تظاهر کنند. البته این بدان معنا نیست که دشمن ما هستند. دشمن فردی است که به ما صدمه میزند. شاید حتی بتوان گفت که میان دوستان و دشمنان مرز باریکی وجود دارد. به طوری که در برخی موارد به راحتی دوستان ما تبدیل به دشمن شده و یا برعکس. به هر حال باید رابطه خود را با دوستان تقویت کرده و از دشمنان دوری کرد. از طرفی صرف انرژی برای افراد اشتباه تا حد زیادی زندگس ما تحت تاثیر قرار میدهد. از این رو کسب اطلاعاتی در این زمینه ضروری است. برای دریافت مشاوره فردی کلیک کنید.
برای دریافت مشاوره در زمینه شناخت دوست و دشمن می توانید با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی آواژه از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت منزل با شماره 9099070354 تماس حاصل نمایید.
منبع: شناخت دوست و دشمن
در زندگی با افراد زیادی معاشرت میکنیم؛ اما تنها تعدا کمی از آنها دوستان ما هستند. به همین دلیل نباید با همه افراد به یکسانی برخورد داشت. از طرفی شناخت دوست و دشمن از این رو اهمیت دارد که از بروز بسیاری از مشکلات در زندگی جلوگیری میکند. اینکار منجر به آرامش بیشتری در زندگی و روابط شده و همچنین افراد را محتاط تر میکند. دوستان و دشمنان در زندگی همه افراد هستند؛ اما نحوه برخورد و شناسایی آنان است که اهمیت دارد. با گذشت مدتی از رابطه میتوان به نشانه های رفتاری هم دوستان و دشمنان پی برد. برای آشنایی بیشتر با نشانه های دوستان ناباب کلیک کنید.
برای شناخت دوست و دشمن راه های مختلفی وجود دارد. به طور کلی بعد از مدتی افراد شخصیت واقعی خود را نشان میدهند. اما روش هایی نیز در این زمینه وجود دارد. در این قسمت به توضیح برخی از آنها میپردازیم.
یکی از راه های شناخت دوست و دشمن پرسیدن این سوال است که آیا این فرد از شما در شرایط مختلف حمایت میکند یا نه. فکر کردن به این موضوع در روابط دوستانه اهمیت زیادی دارد. دوستان در هر شرایطی از یکدیگر حمایت کرده و در کنار یکدیگر هستند. اما دشمنان تنها در مواقع خوشحالی در کنار دیگران هستند و هیچ اهمیتی به مشکلات دیگران نمیدهند.
در شناخت دوست و دشمن موضوعی دیگری که حائز اهمیت است این است که دیگران به شما گوش میدهند یا نه! دوستان صمیمی به حرف های شما با دقت گوش داده و بعد از آن به شما کمک میکنند. اما دشمنان حتی زمانی را نیز به اینکار اختصاص نمیدهند. حتی اگر کاری از دست دوستان برنیاید؛ اما همین که به حرف های شما گوش میدهند، کافی است. از طرفی شاید دشمنان تظاهر به گوش کردن بکنند؛ اما در واقعیت ذهن آنها جای دیگری است.
طبیعی است که افراد با دوستان خود احساس راحتی زیادی میکنند. اما این احساس در مورد دشمنان وجود ندارد. شناخت دوست و دشمن تا حد زیادی به احساسی برمیگردد که شما در کنار این افراد دارید. از این رو باید نشانه ها را جدی گرفته و آنها را انکار نکنید.
یکی دیگر از راه های شناخت دوست و دشمن ، صداقت و روراستی با یکدیگر است. دوستان همواره با یکدیگر صادق بوده و از بیان کردن مشکلات و مسائل خود در مقابل دیگری احساس ترس نمیکنند. دروغگویی مداوم از رفتارهای دشمنان است که باید از آنان دوری کنید.
در شناخت دوست و دشمن این موضوع را در نظر داشته باشید که آیا برای شما وقت میگذارند یا نه! این بدان معنا نیست که دوستان ما همواره باید تمام وقت خود را به ما اختصاص دهند. اما زمانی که به آنها نیاز داریم و یا برای وقت گذرانی باید زمانی را برای ما بگذراند. این موضوع دوطرفه بوده و ما نیز باید اینکار را انجام دهیم. اما دشمنان تنها از ما این انتظار را داشته و خودشان هرگز برای دیگران زمان ندارند.
فردی که به صورت مداوم در حال غیبت کردن پشت سر شماست نیز دشمن است. دوستان هرگز عیب ها و مشکلات شما را در مقابل دیگران بازگو نمیکنند. پس یکی از راه های شناخت دوست و دشمن توجه به این موضوع است.
دوستان واقعی هرگز ما را به دلیل شخصیت و یا مسائلی که ما هیچ دخالتی در آنها نداریم؛ قضاوت نمیکنند. اما دشمنان در موارد مختلفی اینکار را انجام میدهند. قضاوت دیگران براساس تصمیمات و کارهایی که انجام میدهند؛ نه تنها آسان نبوده بلکه اشتباه نیز هست. از این رو برای شناخت دوست و دشمن باید به این رفتار آنها نیز توجه کرد.
از طرفی دوستان هرگز درگیر رقابت های جدی با شما نمیشوند. حتی در رقابت های مختلف نیز به شما کمک کرده و یا تلاش میکنند تا با یکدیگر پیشرفت کنید. اما دشمنان، خود را رقیب اصلی شما دانسته و برای شکست خوردن شما تلاش زیادی نیز میکنند.
همانطور که پیش تر هم به آن اشاره شد؛ در یک رابطه هر دو نفر باید تلاش کنند. اما در شناخت دوست و دشمن متوجه خواهید شد که در رابطه با دشمنان شما بیشتر در حال تلاش کردن برای حفظ رابطه هستید. اما اگر دیگری نیز در این مورد تلاش میکند؛ او دوست شماست.
شما دوستی را دیده اید که مدام در حال انتقاد از شما باشد. همیشه موضوعی برای انتقاد وجود دارد؛ اما اینکه افراد این موضوع را چطور و چه زمانی بیان کنند نیز اهمیت دارد. به همین دلیل از این راه میتوان به شناخت دوست و دشمن رسید.
طبیعی است که دوست واقعی همواره به شما احساس ارزش و کافی بودن دهد. اما دشمنان اینکار را نمیکنند. بلکه حتی تلاش میکنند تا ثابت کنند تا از شما بهتر و بالاتر هستند. برای شناخت دوست و دمشن باید به این موضوع نیز توجه داشته باشید. برای آشنایی بیشتر با نشانه های مردان پاک و قابل اعتماد کلیک کنید.
دشمنان همواره به دنباب رسیدن به منافع شخصی خود هستند. اما دوستان منافع شما را نیز در نظر گرفته و سودجویی نمیکنند. یکی دیگر از راه های شناخت دوست و دشمن همین است که در شرایط حساس به این موضوع توجه کنید آیا شما را نیز در نظر میگیرند و یا فقط به خودشان فکر میکنند.
شناخت دوست و دشمن از آنجایی اهمیت دارد که این موضوع در روابط بین فردی تاثیر زیادی میگذارد. اگر افراد یک بار یا بیشتر دوست و دشمن را اشتباه تشخیص داده و ضربه بخورند؛ مشکلات زیادی را تجربه کرده و ترجیح میدهند که دیگر با کسی دوستی نکنند. به همین دلیل منزوی و گوشه گیر میشوند. از طرفی داشتن برخورد درست با این افراد باعث میشود تا افراد بیشتری با دشمنان، دوستی نکرده و دچار مشکل نشوند.
فراموش نکنید که این حالت شاید برای خود شما نیز اتفاق بیوفتد. به این معنی که برای دوستان خود؛ تنها به ظاهر دوست بوده، ولی در واقع خیرخواه آنان نباشید. بهتر این سوالات را یکبار از خودتان نیز بپرسید. همچنین در مورد روابط دوستانه خود از یک روانشناس نیز کمک گرفته و با او مشورت نمایید.
برای دریافت مشاوره در زمینه شناخت دوست و دشمن می توانید با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی آواژه از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت منزل با شماره 9099070354 تماس حاصل نمایید.