اجازه گرفتن برای بیرون رفتن از والدین اغلب برای دختر خانم ها بسیار دشوار است. اما پسر هایی نیز هستند که در سنین نوجوانی به سختی از خانواده خود برای بیرون رفتن اجازه می‌گیرند. اجازه از خانواده به چالش بزرگی تبدیل شده است. اما گاهی باید به پدر و مادر ها نیز این حق داده شود که نگران آینده فرزندان خود باشند و به سختی اجازه بیرون رفتن به فرزندان را بدهند.
به طور کل در یک برهه سنی اجازه گرفتن برای بیرون رفتن دشوار است. اما بعد از گذر از این بحران اجازه گرفتن برای بیرون رفتن راحت تر خواهد شد. به دلیل اخبار های خطرناک و آسیب زایی که هر روزه منتشر می‌شود؛ والدین نیز نگران خواهند شد. اما راهکارهایی نیز برای اجازه گرفتن وجود دارد که در این مقاله ذکر شده است. جهت کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه، تا انتهای مقاله همراه ما باشید.
برای دریافت مشاوره در زمینه کودک و نوجوان می توانید با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی آواژه از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت منزل با شماره 9099070354 تماس حاصل نمایید.
در سنین پایین والدین معمولا اجازه به بیرون رفتن به فرزندان نمی‌دهند. محدود کردن فرزند در سنین نوجوانی قطعا چالش ها و بحث هایی را بین خانواده و فرزند ایجاد میکند. زمانی که محدودیت والدین بیشتر شود تبدیل به نارضایتی نوجوان و ناراحتی های زیاد می‌شود. نوجوانانی که اجازه بیرون آمدن از خانه و رفتن به قرارهای دوستانه ندارند، احساس عدم استقلال و اعتماد به نفس پایین دارند.
زمانی که اجازه گرفتن برای بیرون رفتن صادر نشود؛ عدم اجازه برای کسب استقلال و سخت گیری های والدین باعث دوری فرزند از پدر و مادر می‌شود.والدین باید سعی در درک فرزندان خود کنند. بیرون رفتن نوجوانان باعث تقویت روابط اجتماعی می‌شود. گاهی با استفاده از ترفندهایی می‌توانید از والدین اجازه برای بیرون رفتن بگیرید و با جواب مثبت آنها روبرو شوید. در ادامه به برخی از این ترفندها اشاره کرده‌ایم.
اجازه گرفتن برای بیرون رفتن با رعایت برخی نکات امکان پذیر است. اگر جز آن دسته افرادی هستید که اجازه برای هر کاری به سختی صورت می‌گیرد؛ باید از راهکارهایی برای جلب رضایت والدین استفاده کنید. در این بخش مقاله راجع به نحوه اجازه گرفتن برای بیرون رفتن صحبت کرده ایم.
یکی از کارهایی که باید جهت اجازه گرفتن برای بیرون رفتن انجام دهید؛ رفتار مناسب است. به عنوان فرزند در خانواده باید با رفتارهای خود به والدین نشان دهید که بزرگ شده اید و به صورت کاملا مستقل می‌توانید کارهای خود را انجام دهید. در واقع زمانی که والدین رفتارهای مستقلانه شما را مشاهده کنند، مسئولیت های بیشتری را به شما می‌سپارند. زمانی که از پس این مسئولیت ها بر آمدید نیز می‌توانید به راحتی برای بیرون رفتن اجازه بگیرید. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه تربیت نوجوان کلیک کنید.
یکی از روش های اجازه گرفتن برای بیرون رفتن؛ پرهیز از دروغگویی است. زمانی که شما به عنوان فرزند با والدین خود صادق باشید و همیشه با آنها راست گو بمانید، اعتماد شما شکل خواهد گرفت. و زمانی که اعتماد شکل بگیرد، به مرور زمان به تنهایی می‌توانید برخی از کارها را انجام دهید. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه دروغگویی نوجوانان کلیک کنید.
نحوه اجازه گرفتن برای بیرون رفتن به این صورت است که آنها را مطمئن سازید. مثلا به خانواده خود اطمینان دهید که با آنها در تماس خواهید بود و هر ساعتی که زنگ بزنند؛ شما پاسخ خواهید داد. در واقع با این روش آنها از موقعیت جغرافیایی شما مطلع خواهند بود و از میزان نگرانی آنها کاسته می‌شود. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه افسردگی در نوجوانان کلیک کنید.
زمانی که منتظر اجازه گرفتن برای بیرون رفتن هستید؛ باید درخواست خود را با آرامش بیان کنید و همچنین زمان مناسبی را برای این کار در نظر بگیرید. مثلا زمانی که والدین عصبانی هستند و یا روز شلوغی را پشت سر گذاشته اند؛ نباید با آنها صحبت کنید و درخواست بیرون رفتن را بیان کنید. همیشه باید موقعیت را در نظر بگیرید و زمانی که والدین سرخوش و شاد هستند این درخواست را داشته باشید. در غیر اینصورت با جواب خوبی روبرو نخواهید بود.
زمانی که اجازه گرفتن برای بیرون رفتن را بیان می‌کنید، باید به پدر و مادر خود قول دهید که در کارهای دیگر به آنها کمک خواهید کرد. و کوتاهی نیز نخواهید داشت. در واقع معامله خواهید کرد که اگر اجازه بیرون صادر شود؛ تمامی کارهای دیگر را به درستی انجام خواهید داد. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه کنترل نوجوان کلیک کنید.
اگر قصد اجازه گرفتن برای بیرون رفتن را دارید، باید مسئولیت پذیر باشید. برای بیرون رفتن باید نشان دهید که بزرگ شده اید و می‌توانید از پس کارهای خود بر بیایید و مسئولیت آن را گردن بگیرید. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه مشکلات نوجوانان کلیک کنید.
زمانی که اجازه گرفتن برای بیرون رفتن صادر نشد، نباید والدین را مجبور کنید. شاید این شرایط و موقعیت باب میل آنها نباشد و خطرات بیشتری را به همراه داشته باشد. به همین دلیل بهتر است که به تصمیم های آنها احترام بگذارید و برای درخواست دوباره روزهای دیگری را انتخاب کنید.
برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه رفتار صحیح با نوجوان کلیک کنید.
زمانی که با جواب منفی در رابطه با اجازه برای بیرون رفتن روبرو شدید، دلیل و علت را از خانواده بپرسید. گاهی دلیلی والدین شما را نیز قانع خواهد کرد. اما اگر با دلایل قانع کننده ای روبرو نشدید، با صحبت های منفی خانواده را مجاب کنید. البته به خاطر داشته باشید که مکالمه باید در زمان آرامش صورت بگیرد.
اگر با جواب مثبتی در جهت اجازه برای بیرون رفتن روبرو شدید، قدردانی از والدین را فراموش نکنید. زمانی که قدر رفتارهای والدین را بدانید خانواده شما را بالغ تصور می‌کنند. قدردانی از والدین آنها را خوشحال خواهد کرد و در نهایت در بیرون رفتن های دیگر با موافقت روبرو خواهید شد.
اگر بیشتر مواقع اجازه برای بیرون رفتن صادر نشد، والدین را درک کنید. احتمالا دلایل قانع کننده ای دارند و شما را آنقدر بزرگ نمی‌دانند. با صحبت، درک، احترام، مسئولیت پذیری و البته کمک از روانشناس نظر خانواده را نسبت به بیرون رفتن با دوستان مثبت کنید.
اگر به نتیجه نرسیدید برای دریافت خدمات مشاوره نوجوان کلیک کنید.
همانطور که گفته شد؛ اجازه گرفتن برای بیرون رفتن در برخی از خانواده ها راحت و در برخی دشوار است. این موضوع بیشتر برای دختر ها رخ می‌دهد که در نهایت با بن بست روبرو می‌شوند. برای اینکه از این وضعیت رها شوید باید برخی از نکاتی که در مقاله گفته شد را انجام دهید. و برای بهبودی وضعیت خود از روانشناس کمک بگیرید. مرکز مشاوره آواژه به صورت تلفنی و حضوری به شما مراجعین گرامی خدمات ارائه می‌دهد. جهت کسب اطلاعات بیشتر با شماره زیر تماس حاصل فرمایید.
برای دریافت مشاوره در زمینه کودک و نوجوان می توانید با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی آواژه از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت منزل با شماره 9099070354 تماس حاصل نمایید.
طرحواره ایثار در بیشتر موارد خود را به شکل زیاده‌روی در گذشت و فداکاری نشان می‌دهد. به طور کلی همه ما به طور ذاتی تمایل داریم تا دیگران را از خودمان راضی نگه داشته و تا حد امکان به آنها خوبی کنیم. اما کسی که درگیر چنین طرحواره‌ای است؛ در این موضوعات افراط کرده و به طور کلی همواره دیگران را در اولویت قرار می‌دهد. این افراد دیگر خود را فراموش کرده و تصور می‌کنند که همه انرژی و زمان خود را باید وقف دیگران کنند. در این صورت ارزشمند خواهد بود. در ادامه بیشتر توضیح خواهیم داد که این طرحواره چگونه شکل گرفته و یا اصلا طرحواره چیست! اما به طور کلی بهتر است افراد در این زمینه اطلاعات لازم را کسب کرده و نشانه‌های آن را کنترل کنند. در این زمینه بهتر است با یک روانشناس نیز مشورت نمود. برای دریافت مشاوره تلفنی کلیک کنید.
برای دریافت مشاوره در زمینه طرحواره ایثار می توانید با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی آواژه از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت منزل با شماره 9099070354 تماس بگیرید.
همه ما فردی را که حاضر است تا از حق و حقوق خود بگذرد تا به دیگران کمک کند را ایثارگر می‌دانیم. این موضوع می‌تواند در غالب یک طرحواره مخرب از دوران کودکی در ذهن افراد شکل بگیرد. طرحواره مانند عینک و یا ذهنیتی است که به وسیله آن دنیا را می‌بینیم. با اینکه همه افراد موافق اند که ایثارگری ویژگی خوبی محسوب می‌شود؛ اما زمانی که به صورت افراط گونه بوده و منجر به آسیب دیدن خود فرد بشود؛ دیگر مفید نیست.
بروز این طرحواره در دوران کودکی زیاد مشهود نبوده و یا اصلا خود را بروز نمی‌دهد. اما در بزرگسالی، فرد حتی با وجود آسیب دیدن خود همچنان تمایل دارد که برای راضی نگه داشتن دیگران، کارهای آنها را انجام دهد. برای آشنایی بیشتر با طرحواره محرومیت هیجانی کلیک نمایید.
در ابتدا خود فرد و اطرافیان او باید از این موضوع اطمینان حاصل کنند که طرحواره ایثار وجود دارد. افرادی که چنین طرحواره ای دارند؛ ویژگی هایی دارند که به راحتی می‌توان متوجه این موضوع شد. برخی از این ویژگی ها شامل موارد زیر هستند.
نیازهای خود را به خاطر پاسخ دادن به نیازهای دیگران فدا می‌کنند. آنها کاملا به کاری که می‌کنند معتقد بوده و با اراده و خواست خود آن را انجام می‌دهند. درست برعکس افرادی که طرحواره اطلاعت دارند.
_ آنها همواره تصور می‌کنند دیگران نیازمند کمک شان هستند.
_ مسئولیت پذیری افراطی دارند.
_ بعد از مدتی به نشانه های روان تنی مختلفی مثل سردرد، معده درد، بروز مشکلات گوارشی، خستگی، بدن درد و… نیز مبتلا می‌شوند.
_ آنها انتظار ندارند تا دیگران محبت شان را جبران کنند؛ اما در صورتی که کار آنها بی پاسخ بماند؛ ناراحت می‌شوند.
_ این افراد تصور می‌کنند که حق انتخاب داشته و خودشان می‌خواهند تا به دیگران کمک کنند.
_ معمولا چنین افرادی دوستان زیادی نیز دارند. چرا که دیگران از حمایت شدن لذت می‌برند.
به طور کلی می‌توان نشانه های داشتن طرحواره ایثار را در سه دسته کلی جای داد.
اما باید علت بروز طرحواره ایثار را نیز در افراد پیگیری نمود. در واقع با اینکار راحت تر می‌توان نشانه ها را کنترل کرد. ریشه شکل گیری همه طرحواره ها به دوران کودکی افراد برمی‌گردد. اما اتفاقات دوران بزرگسالی نیز آنها را تشدید میکند. در این قسمت به توضیح دلایل شکل گیری این طرحواره پرداخته ایم. برای آشنایی با طرحواره نقص و شرم کلیک نمایید.
یکی از اصلی‌ترین دلایل شکل گیری این طرحواره، انتظارات زیاد و سخت گیرانه والدین از کودکان است که آنها را مجبور می‌کنند تا در هر زمینه کمک کننده و پاسخگو باشند.
وقتی کودک می‌آموزد که به وسیله کمک کردن به دیگران می‌تواند نظر دیگران را جلب کرده و محبت بیشتری را جذب کند؛ این موضوع در او نهادینه شده و تصور میکند که همیشه باید اینگونه باشد.
از طرفی اگر به نیازهای کودک اهمیت داده نشود؛ او احساس بی ارزشی کرده و تلاش میکند تا این موضوع را به وسیله کمک کردن و ارزش دادن به دیگران جبران نماید.
برخی از والدین به صورت مداوم انتظار دارند تا از سمت فرزندان شان مورد تشویق و توجه قرار گیرند. آنها بزرگسالانی با طرحواره ایثار تربیت می‌کنند.
در برخی موارد شاهد این موضوع هستیم که نقش کودک یا نوجوان تغییر کرده و آنها تبدیل به والد می‌شوند. زمانی که آنها از سن کم می‌آموزند که باید از پدر و مادر خود مراقبت کردن، کارهای خانه را انجام دهند و… این اتفاق افتاده و منجر به بروز این طرحواره نیز می‌گردد.
برخی از افراد کنجکاوند تا بدانند که این طرحواره را دارند تا خیر! علاوه بر نشانه هایی که در قسمت قبلی به آنها اشاره شد؛ افراد برای تشخیص این موضوع، می‌توانند سوالاتی را نیز در این زمینه از خود بپرسند. مثلا:
* آیا نیازهای دیگران را به نیازهای خود ترجیح می‌دهید؟
*آیا در شرایط سخت نیز خود را مجبور به کمک کردن دیگران می‌کنید؟
*نه گفتن برایتان دشوار است؟
*همواره نگران نارضایتی اطرافیان از خودتان هستید؟
*از دیگران به دلیل قدردان نبودن شان ناراحت می‌شوید؟
*در درون احساس خشم دارید؟
*در بیشتر موارد تصمیم گیری در مورد مسائل خود را به دیگران می‌سپارید؟
*احساس می‌کنید اگر به خودتان اهمیت دهید؛ خودخواه هستید؟
*فرق بین گذشت و فداکاری با طرحواره ایثار چیست؟
افراد معمولا در مواجه با این طرحواره سه سبک رفتاری را پیش رو می‌گیرند. این سبک که حالت مقابله ای و فرسایشی دارند؛ شامل موارد زیر هستند.
ممکن است شریک عاطفی و یا همسر ما طرحواره ایثار را داشته باشد. در این حالت، احتمالا او در شرایط مختلف از خواسته ها و نیازهای خود می‌گذرد؛ تا شما را خوشحال و راضی نگه دارد. از طرفی این فداکاری تنها در ارتباط با شما نبوده و برای دیگران نیز اینگونه است. همین موضوع در روابط زیادی منجر به درگیری و فاصله می‌شود. از این رو بهتر است پیش از ورود به یک رابطه عاطفی این موضوع را شناسایی کرده و تلاش کنید تا نشانه ها را کنترل کنید.
خوشبختانه تا حدی می‌توان نشانه های ناشی از طرحواره ایثار را کمرنگ تر نمود. بهتر است در این زمینه حتما از متخصص کمک گرفته و از روش های زیر استفاده نمایید. برای پاسخ به سوال چگونه مهربان باشیم کلیک نمایید.
روان درمانی: روانکاو باید به دوران کودکی فرد رفته و علت شکل گیری این طرحواره را پیدا کند. از طرفی با تکنیک هایی به او کمک کند تا نشانه ها را کاهش دهد. برخی از درمانگران به طور تخصصی بر روی موضوع طرحواره کار می‌کنند.
شناسایی و دوری کردن از محرک های این طرحواره: در برخی از شرایط نشانه های ناشی از این طرحواره پیش از هر زمان دیگری بروز میکند. باید این موقعیت ها را شناسایی کرده و از آنها دوری نمود.
صحبت کردن با یک فرد مورد اعتماد: با وجود این طرحواره تمایل بیشتری به صحبت و درد و دل کردن با دیگران دارند. بهتر است یک فرد مطمئن را برای اینکار انتخاب کنید.
تقویت مهارت نه گفتن: مهارت نه گفتن را تمرین کرده و تلاش کنید تا در شرایط مختلف خواسته های خود را در اولویت بگذارید.
با اینکه بسیاری از افراد نسبت به موضوع طرحواره ایثار بی توجه بوده و یا آن را دست کم می‌گیرند؛ اما بسیاری از مشکلاتی که افراد در روابط شان تجربه می‌کنند؛ ناشی از این موضوع است. از این رو بهتر است در این مورد اطلاعات بیشتری کسب کرده و در صورت شناسایی نشانه ها در خود و یا دیگران برای درمان اقدام نمایید. برای اینکار، حتما باید از متخصص کمک بگیرید.
برای دریافت مشاوره در زمینه طرحواره ایثار می توانید با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی آواژه از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت منزل با شماره 9099070354 تماس بگیرید.
منبع: طرحواره ایثار
شوهرم تو کار خونه کمکم نمیکنه و این موضوع باعث ناراحتی من میشه. این جمله‌ای است که احتمالا از زبان زنان خانه دار و شاغل زیادی شنیده ایم. متاسفانه این باور غلط از گذشته رایج گشته که کارهای خانه تنها برعهده زنان بوده و نیازی به مشارکت مردان نیست. این موضوع شاید در گذشته منطقی به نظر می‌رسید؛ اما امروزه با توجه به اینکه زنان نیز مانند مردان مسئولیت‌های زیادی داشته و طبیعتا نمی‌توانند همه کارهای خانه را خودشان پیش ببرند؛ باید مردان نیز مشارکت داشته باشند و این اصلا اشکالی ندارد. اما این موضوع نیازمند همکاری و همدلی دو نفر است و زوجین می‌توانند در ادامه نحوه ایجاد یک توافق را یاد بگیرند. و یا برای دریافت مشاوره خانواده کلیک نمایید.
برای دریافت مشاوره در زمینه کمک کردن در کارهای خانه می توانید با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی آواژه از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت منزل با شماره 9099070354 تماس حاصل نمایید.
شاید شما هم از اینکه همسرتان در کارهای خانه مشارکت نمی‌کند؛ ناراحت باشید، اما علت آن را ندانید. در واقع نمی‌دانید که چرا او به اندازه کافی با شما همکاری نمی‌کند! اما پیدا کردن دلیل این موضوع باعث خواهد شد تا برخورد درست تری داشته و یا حتی بیشتر او را درک کنید. در این قسمت به توضیح برخی از این دلایل خواهیم پرداخت. برای اطلاع از وظایف مرد در خانه کلیک نمایید.
یکی از اصلی ترین دلایلی که باعث می‌شود تا همسرتان در خانه دست به سیاه و سفید نزند؛ این است که این موضوع را از پدرش آموخته است. در واقع او هیچوقت شاهد این موضوع نبوده که پدرش به مادرش در کارهای خانه کمک میکرده است. از این رو، او نیز تصور میکند که اینکار وظیفه مردان نیست.
اگر چند سالی است که از ازدواج شما می‌گذرد و به تازگی از این موضوع به ستوه آمده اید؛ باید بدانید که تا حدی خودتان مقصر این موضوع هستید. چرا که احتمالا در همان سال اول ازدواج، اجازه نداده اید که او به شما کمک کند و یا در کارهای خانه همکاری داشته باشد. حال، او نیز عادت کرده و دیگر به شما کمک نخواهد کرد.
یکی دیگر از دلایلی که می‌توان برای این موضوع در نظر گرفت؛ این است که احتمالا او به افسردگی مبتلا شده است. اگر او پیش از این به شما در انجام کارهای خانه کمک می‌کرد و به تازگی بی میل و گوشه گیر شده است؛ پس احتمال ابتلای او به افسردگی وجود دارد. در این صورت از او بخواهید تا به یک روانشناس برای تشخیص دقیق، مراجعه کند. برای آشنایی با نحوه گذاشتن قوانین خانه کلیک کنید.
اتفاقا برخی از مردان در انجام کارهای خانه، بسیار هم فعال بوده و اشتیاق نشان می‌دهند. اما این زنان هستند که با عیب جویی و ایرادگیری، آنها را دلسرد می‌کنند. طبیعتا آنها نمی‌توانند ظرافت زنان را داشته و به خوبی شما از پس کارها برآیند؛ اما همین که تلاش هم می‌کنند؛ عالی است. از این رو بهتر تا با ایرادگیری مداوم، آنها را پشیمان نکنید.
در برخی مواقع، این تصورات خود زنان است که مانع از درخواست کردن شان در این زمینه می‌گردد. در واقع زنان فکر می‌کنند که داشتن چنین درخواستی خودخواهانه و غیرمنطقی است و اصلا لزومی ندارد که مردان در کارهای خانه، به زنان کمک کنند.
گاهی خود شما در این مورد با همسرتان به طور مستقیم صحبت نکرده اید. برای مثال از او نپرسیده اید که نظرش در مورد کمک کردن به شما چیست و یا چرا از اینکار سرباز می‌زند. در جریان این صحبت ها، شاید متوجه مشکل اصلی نیز بشوید.
زمانی که همسرتان به طور کلی از رابطه و احساسات شما دلسرد شده باشد؛ طبیعتا در کارهای خانه نیز به شما کمک نخواهد شد. به همین دلیل این موضوع می‌تواند نشانه ای از دلسرد شدن او باشد.
اما چه اقداماتی می‌توان در این زمینه انجام داد؟ بعد از اینکه از علت این موضوع آگاه شدید؛ بهتر است دست به کار شده و تلاش کنید اوضاع رابطه را بهبود بخشید. شاید انجام کارهای خانه به نظرتان بی اهمیت برسد. اما همین کار کوچک می‌تواند شما را به یکدیگر نزدیک تر کند. در این قسمت به توضیح برخی از این روش ها پرداخته ایم. برای اطلاع از وظیفه زن در خانه کلیک کنید.
اولین اقدامی که باید انجام دهید؛ این است که یک لیست از کارها را آماده کرده و اصلا بدانید که می‌خواهید چه کارهایی را انجام دهید. این لیست را باید با یکدیگر آماده کرده و مشخص کنید که انجام چه کاری بر عهده کیست!
در مرحله بعد به شوهر خود اجازه انتخاب کردن کارها و تصمیم گیری بدهید و کاری را به او تحمیل نکنید. در واقع اجازه ندهید که او تصور کند؛ مجبور به انجام این کارهاست.
تصوراتی که در ذهن تان وجود دارد را کنار گذاشته و خودتان به صورت مستقیم از او کمک بگیرید. شما قطعا نمی‌توانید از پس همه کارها برآیید. از این رو باید از همسر خود نزدیک ترین فرد به شماست؛ درخواست کمک و همراهی کنید.
اگر او شروع به انجام کارهای خانه کرد؛ از او عیب جویی نکرده و ایراد نگیرید. اینکار باعث می‌شود تا او میل خود را به ادامه این رفتار از دست بدهد. به او اجازه اشتباه کردن، بدهید.
حتی اگر او کوچک ترین کمکی به شما کرد؛ در جمع ها از او تعریف کرده و اینکار را بزرگ و ارزشمند جلوه دهید. اینکار به او انگیزه بیشتری خواهد داد.
همه کارها را برعهده خودتان نگذاشته و کارهای کوچکی را نیز برای همسر بگذارید. زمانی که همسر ببیند که شما نیازمند کمک او هستید؛ احساس ارزشمندی کرده و خود او نیز پیشقدم خواهد شد.
قدردانی خود را بابت کمک های او به وضوح نشان داده و از او حتی بابت کارهای کوچک نیز تشکر کنید. برای آشنایی با چگونگی قدردانی از همسر کلیک کنید.
بخش اعظمی از کمک نکردن شوهر در کارهای خانه به رفتارهای همسرش برمی‌گردد. در واقع زنان با اینکه از این موضوع شکایت دارند؛ اما خودشان عامل آن هستند. به همین دلیل باید در رفتارها و واکنش های خود تجدید نظر کرده و سپس در این مورد به صورت مستقیم با شوهر نیز صحبت کنند. در این مورد می‌توان از روانشناس نیز کمک گرفت.
برای دریافت مشاوره در زمینه کمک کردن در کارهای خانه می توانید با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی آواژه از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت منزل با شماره 9099070354 تماس حاصل نمایید.
محدود کردن همسر معمولا به شکل های مختلفی اتفاق می‌افتد. به طور کلی در ازدواج ممکن است کمی از آزادی عمل شما کاسته و کمی احساس محدودیت کنید. رفتارکردن در چهارچوب خانواده و متعهد بودن به همسر خود کمی با محدود شدن متفاوت است. در واقع در زندگی مشترک، شرایط با دوران مجردی متفاوت است و باید به گونه ای دیگر عمل کنید. اما این به معنی محدود شدن نیست. افراد خود باید در ازدواج به این نتیجه رسیده و به این صورت عمل کنند. نه اینکه از طرف دیگری مجبور به اینکار شوند. برخی از افراد به دلایل مختلف، در زندگی مشترک، رفتارهای مستبدانه ای داشته و همواره تمایل دارند تا نظر خود را به دیگری تحمیل کنند. اما اینکار منجر به نتایج بدی خواهد شد. از این رو بهتر است در این زمینه باید یک روانشناس صحبت کنید. برای دریافت مشاوره ازدواج کلیک نمایید.
برای دریافت مشاوره در زمینه محدود کردن همسر می توانید با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی آواژه از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت منزل با شماره 9099070354 تماس بگیرید.
اما منظور از محدود کردن همسر دقیقا چیست؟ احتمالا شما هم افرادی را دیده اید که در زندگی مشترک به همسر خود اجازه تنها بیرون رفتن، کار کردن، رفت و آمد با دوستان، پوشیدن لباس های مختلف و… نمی‌دهند. چنین رفتارهایی بیشتر از طرف مردان رخ می‌دهد. اما زنان نیز می‌توانند در رابطه محدود کننده باشند. در واقع چنین رفتارهایی است که دید افراد را نسبت به ازدواج تغییر داده و منجر به ترس آنها می‌شود. و یا حتی می‌تواند منجر به جدایی گردد. در ادامه به صورت ریشه ای تر به بررسی این موضوع می‌پردازیم. برای اطلاع از نشانه های مرد سالاری در یک خانواده کلیک نمایید.
پیدا کردن دلیل رفتار محدود کردن همسر، خود می‌تواند بسیار کمک کننده باشد. در واقع با اینکار شما متوجه حساسیت ها و یا افکار همسر خود شده و می‌توانید با آنها مقابله کنید. برخی از دلایلی که منجر به بروز محدودیت در ازدواج می‌گردند؛ شامل موارد زیر هستند.
یکی از دلایل عمده محدود کردن همسر، حسادت اوست. حسادت خود از عدم اعتماد به نفس نشات می‌گیرد. او تصور میکند برای شما کافی است؛ پس نسبت به تمام افرادی که شما با آنها معاشرت می‌کنید، حسادت میکند. برای اطلاع از دلایل غیرتی بودن شوهر کلیک نمایید.
دلیل دیگر محدود کردن همسر، تجربیات تلخ در گذشته او یا با شماست. برای مثال احتمالا در گذشته از شما خطایی سر زده است و به همین دلیل دیگر نمی‌تواند به شما اعتماد کند. و یا در گذشته خود، بسیار مورد محدودیت واقع شده و به همین دلیل، حالا آنها را به فرد دیگری منتقل میکند.
علت دیگری که برای محدودیت همسر وجود دارد؛ باورها و فرهنگ های خانوادگی است. برای مثال در برخی از خانواده ها گفته می‌شود که همواره مرد باید در خانه حرف اول و آخر را بزند. از این رو می‌تواند همسر خود را نیز محدود کند.
ترس از دست دادن و داشتن وابستگی ناسالم نیز از دلایل محدود کردن همسر محسوب می‌شود. چرا که فرد همواره تصور میکند که همسرش به او خیانت کرده و یا قرار است که او را ترک کند.
برخی از افراد به دلیل ابتلا به اختلالات روانی یا شخصیتی اینکار را انجام می‌دهند. مثلا در پارانویا فرد مبتلا به بدبینی و بی اعتمادی شدید است و به همین دلیل همسر خود را محدود میکند.
این بی اعتمادی احتمالا یا ناشی از رفتارهای شما در گذشته است و یا مربوط به خود همسر است. چرا که او مثلا مبتلا به پارانویا است و به طور ذاتی فردی بدبیت است.
برخی از افراد به طور کلی تمایل دارند تا روی همه چیز و همه کس کنترل داشته باشند. او به دلیل روحیه کنترلگری، شما را محدود کرده و اجازه بسیاری از فعالیت های طبیعی را نیز به شما نمی‌دهد.
محدود کردن همسر همواره با بروز نشانه هایی همراه است؛ که بهتر است شما از آنها مطلع باشید. چرا که در بسیاری از موارد، همسر به شکل ماهرانه ای اینکار را انجام داده و به شما نیز اینطور القا میکند که در حال محدود کردن شما نیست. برخی از این نشانه ها شامل موارد زیر هستند. برای آشنایی با ویژگی مردان زن ذلیل کلیک نمایید.
این محدودیت ها گاهی به قدری زیاد و آزاردهنده می‌شوند که به طور کلی فرد را منزوی و بیمار کرده و باعث می‌شود تا مانند یک زندانی رفتار کند. از این رو بهتر است هرچه سریعتا این موضوع را شناسایی کرده و در مقابل آن اقداماتی کرد. برخی از روش هایی که می‌توانید در این شرایط از آنها استفاده نمایید؛ شامل موارد زیر می‌باشند. برای اطلاع از راه های برخورد با همسر رفیق باز کلیک نمایید.
رابطه معلق یا یک رابطه بلاتکلیف احتمالا انرژی زیادی از شما خواهد گرفت. گاهی هر دو طرف هدف خاصی از حضور در این رابطه ندارند؛ در این شرایط تنها با یکدیگر وقت گذرانده و از این موضوع نیز ناراضی نیستند. اما زمانی که تنها یک نفر قصد و هدف جدی از رابطه دارد؛ بعد از مدتی احساس خواهد کرد که بلاتکلیف بوده و در یک رابطه یک طرفه است. این موضوع باعث می‌شود تا او نیز دلسرد شده و یا مشکلات دیگری را تجربه نماید. از این رو بسیار اهمیت دارد که در یک رابطه عاطفی، افراد به یک اندازه تلاش کنند و انرژی بگذارند. از این رو پیشنهاد می‌کنیم که پیش از ورود به یک رابطه به خوبی با خود فکر کرده و در این زمینه از یک روانشناس نیز کمک بگیرید. برای دریافت مشاوره رابطه کلیک نمایید.
برای دریافت مشاوره در زمینه رابطه معلق می توانید با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی آواژه از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت منزل با شماره 9099070354 تماس حاصل نمایید.
در بیشتر موارد، این حالت به این دلیل ایجاد می‌شود که یک نفر در رابطه قصد ازدواج داشته و طرف دیگر نه. البته که این حس می‌تواند تنها برای قصد ازدواج هم نباشد. زمانی که با گذشت مدتی از رابطه به طرف مقابل خود علاقه مند و وابسته شدید و احساسات بیشتری به خرج داده و از هر لحاظ شما همواره پیش قدم می‌شوید؛ این حس به شما دست خواهد داد که شما طرف مقابل خود را واقعا می‌خواهید اما طرف مقابل تکلیفش با احساساتش معلوم نیست. طبیعتا این حالت از لحاظ روانی، فشار زیادی را به شما وارد خواهد کرد. به همین دلیل باید با بیشتر با نشانه ها و حتی پیامدهای این رابطه آشنا شده و بدانید که چطور آن را به پایان برسانید. برای آشنایی بیشتر با نشانه های رابطه بی سرانجام کلیک نمایید.
برخی با حضور در یک رابطه معلق تصور می‌کنند که در حال تلاش کردن و درست کردن رابطه خود هستند. درحالیکه نمی‌دانند که چنین رابطه ای سراسر آسیب به سلامت روانی خودشان است. حتی گاها اطرافیان نیز درگیر شده و آنان نیز مشکلاتی را از این بابت تجربه می‌کنند. برخی از پیامدهای ناشی از بلاتکلیفی در عشق ، شامل موارد زیر می‌شود.