کودک تنبل در همه کارها تنبل نیست. در واقع برای انجام اموری که علاقه ندارد تنبلی می کند. برای مثال زمان استفاده از بازی های کامپیوتری و یا حتی وقت گذرانی با دوستان خود اصلا این خصلت را ندارند. اما در سایر مواقع تمایلی به انجام کارهای مختلف که حتی مربوط به خودشان نیز می‌شود را ندارند. این موضوع تا حدی اقتضای آنان است. اما گاهی بیش از اندازه شده و حتی شدت می‌یابد. به طور کلی انجام برخی از کارها برای کودکان خوشاید نیست. اما این مورد به شرایط دیگر نیز تعمیم پیدا می‌کند. با اینکه نباید به آنها فشار زیادی وارد کرد. اما برخی از والدین به این موضوع دامن زده و حتی این رفتار را تشدید می‌کنند. در این مورد والدین می‌توانند اقداماتی را انجام داده و حتی از مشاور نیز کمک بگیرند.
برای دریافت مشاوره در زمینه کودک تنبل می توانید با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی آواژه از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت منزل با شماره 9099070354 تماس حاصل نمایید.
کودک تنبل به طور کلی تمایلی برای انجام هیچ کاری ندارد. او نه تنها انگیزه کافی برای انجام تکالیف و یا فعالیت بدنی را ندارد؛ بلکه در مورد ارتباط برقرار کردن با دیگران نیز مشتاق نیست. فراموش نکنید که این موضوع می‌تواند کودکان را در معرض مشکلات زیادی قرار دهد. از همین رو بهتر است والدین در این مورد اقداماتی را انجام داده و به آن بی توجه نباشند. برخی از افراد حتی این خصلت را با آرامش کودک اشتباه گرفته و حتی از آن خوشحال هم هستند. اما این موضوع درست نبوده و اصلا طبیعی نیست. کودکان سرشار از انرژی هستند که باید به شکل درست آن را تخلیه کنند. برای آشنایی با دلایل بهانه گیری کودک کلیک کنید.
کودک تنبل نشانه های رفتاری بارزی دارد که به راحتی قابل تشخیص هستند. در واقع توجه به این نشانه ها می‌تواند به والدین کمک زیادی در فرایند تشخیص و برطرف کردن آن داشته باشد. برخی از این علائم شامل موارد زیر می‌شوند.
از طرفی پیدا کردن علت رفتارهای کودک تنبل نیز حائز اهمیت است. در واقع این دلایل می‌توانند نگرانی والدین را تا حدی کاهش دهند. از طرفی به خود کودک نیز کمک می‌کنند تا زودتر بر این حالت غلبه کنند.
در بیشتر موارد کودک تنبل اصلا از اصول نظم بی اطلاع است. او دقیقا نمی‌داند که چه کاری باید انجام دهد تا تنبل نباشد. والدین به او مدام می‌گویند که تنبل نباش و کاری کن. اما برای او مستقیم و روشن توضیح نمی‌دهند که چه کاری باید انجام دهد. والدین معمولا ترجیح می‌دهند به جای توضیح دادن، همه کار را خودشان انجام دهند؛ و همین موضوع به کودکان آسیب می‌زند.
برخی از کودکان به دلیل ابتلا به بیماری های جسمانی، کمتر فعالیت و انرژی دارند. برای مثال کودکانی که کم خونی دارند و یا اندام های حرکتی آنها دچار مشکل است. البته در برخی از موارد این موضوع را بهانه کرده و از زیر کارهایی که قادر به انجام شان هستند نیز در می‌روند.
یکی دیگر از دلایل بروز رفتارهای کودک تنبل، جلب توجه والدین است. برخی از کودکانی که فعالیت زیادی دارند؛ اما به خوبی دیده نمی‌شوند؛ گاهی از این روش استفاده می‌کنند. برای اطلاع از نشانه های کودک خجالتی کلیک کنید.
رفتارهای والدین نیز در مورد کودک تنبل موثر است. برخی از والدین از همان دوران کودکی به دلیل اینکه می‌خواهند فرزندشان راحتی بیشتری را تجربه کند؛ هیچ کاری را به او نسپرده و در واقع او را تنبل بار می‌آورند. اما همین موضوع بعد از گذشت مدتی مشکل ساز می‌شود.
برای تغییر این الگوی رفتاری در کودک تنبل نیز راه هایی وجود دارد. در واقع می‌توان تا حدی این موضوع را در کودک تغییر داد. در این قسمت به توضیح این روش ها پرداخته ایم. برای اطلاع از روش های مقابله با بچه حرف گوش نکن کلیک کنید.
بهتر است والدین به رفتارهای کودک تنبل خود دامن نزنند. برخی از والدین با تسلیم شدن در مقابل خواسته های فرزند و یا از سر دلسوزی، این موضوع را در کودکان خود تشدید می‌کنند. در این شرایط کودک هیچ تلاشی برای تغییر نکرده و این خصلت در او باقی می‌ماند.
اگر از کودک تنبل انتظار دارید تا کاری کند؛ در ابتدا خود باید دست به کار شوید. کودکان از والدین خود الگوبرداری می‌کنند. و زمانی که والدین نیز اهل تلاش نباشند؛ کودک نیز انگیزه کافی را دریافت نمی‌کند. وظایف خود را به درستی و سر موقع انجام داده تا بتوانید چنین انتظاری از فرزند خود نیز داشته باشید.
برای انجام کارهای کودک تنبل برنامه ریزی کنید. نیازی نیست به او فشار زیادی وارد کرده و یا همه کارها را به او بسپارید. در واقع قدم به قدم پیش رفته و با برنامه ریزی و زمانبندی این موضوع را برای او راحت تر کنید.
برخی از والدین به طور مداوم به کودک تنبل خود برچسب زده و حتی این موضوع را به او یادآوری می‌کنند. وقتی این شرایط بارها اتفاق بی‌افتد؛ تنبلی در ضمیر ناخودآگاه کودک تثبیت شده و دیگر هیچ تلاشی برای تغییر نمی‌کند.
برای مقابله با کودک تنبل، بخشی از کارهای خانه و حتی کارهای مهم تر را به او سپرده تا احساس مسئولیت پذیری را در او تقویت کنید. در چنین شرایطی کودک بیشتر ترغیب می‌شود تا دست به کار گردد.
وقتی تمام امور خانه بر عهده یک نفر باشد؛ دیگران در این مورد تلاشی نکرده و تنبلی کردن را انتخاب می‌کنند. اما باید در مورد همه چیز تقسیم وظایف صورت گرفته و همه افراد دخیل باشند. این موضوع می‌تواند در خانواده بسیار موثر بوده و از اهمالکاری نیز جلوگیری کند.
همانطور که به آن اشاره شد؛ کودک تنبل گاهی تنها در مورد درس خواندن بی انگیزه است. در واقع حاضر است هر کاری انجام دهد؛ اما تکالیفش را انجام ندهد. در چنین شرایطی والدین به آنها کمک کرده و آنها را در این مورد نترسانند. در این زمینه پاداش های برای کودک در نظر گرفته و به طور مرتب او را تقویت کنند. همچنین علت این موضوع را پیدا کرده و با مسئولین مدرسه نیز در ارتباط باشند.
فراموش نکنید که نمی‌توان یک شبه کودک تنبل را به طور کلی تغییر داد و به فردی با انگیزه و فعال تبدیل کرد. اینکار نیاز به تمرین و ممارست داشته و در نهایت نباید انتظار تغییر بزرگی را داشته باشید. زندگی در عصر حاضر بیشتر افراد را در معرض تنبلی قرار می‌دهد. اما اگر از همان زمان کودکی در این مورد اقداماتی را انجام دهید؛ بیشتر احتمال تغییر وجود دارد. افراد می‌توانند در این مورد از مشاور کودک نیز کمک بگیرند.
برای دریافت مشاوره در زمینه کودک تنبل می توانید با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی آواژه از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت منزل با شماره 9099070354 تماس حاصل نمایید.
منبع: علت تنبلی بچه ها چیست ؟
آموزش غذا خوردن به کودک از مهم ترین مهارت ها در فرایند رشدی او محسوب می‌شود. با اینکه اینکار با چالش های زیادی برای والدین همراه بوده و منجر به نگرانی و زحمت آنها می‌گردد؛ اما یکی از ابتدایی‌ترین کارهایی است که کودک باید آن را بیاموزد. از طرفی این موضوع با حساسیت بسیار زیادی نیز همراه است. چرا که ممکن است کودک در بلع غذا دچار مشکل شود. از همین رو آموزش درست والدین و در دسترس بودن آنها از اهمیت زیادی برخوردار است. در واقع نباید کودک را حتی بعد از آموزش به حال خود رها کرد. بهتر است والدین در این زمینه حتما کمک دریافت کرده و با یک مشاور نیز مشورت نمایند. برای دریافت مشاوره کودک کلیک نمایید.
برای دریافت مشاوره در زمینه آموزش غذا خوردن به کودک می توانید با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی آواژه از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت منزل با شماره 9099070354 تماس بگیرید.
در مورد آموزش غذا خوردن به کودک یکی از نکاتی که حائز اهمیت است؛ سن آنهاست. نمی‌توان از شروع زمانی که کودک قرار است غذا بخورد؛ اینکار را انجام داد. چرا که خود فرایند غذا خوردن یک تغییر برای کودک محسوب شده و باید مدتی خود را با آن سازگار کند. بعد از آن نوبت آموزش نحوه غذا خوردن و انجام اینکار به تنهایی است.
در بیشتر موارد بین نه ماهگی تا یک سالگی، کودکان خود به اینکار علاقه نشان داده و تمایل دارند تا آن را انجام دهند. برای مثال آنها تلاش می‌کنند تا قاشق را از مادر گرفته و یا حتی غذایشان را با دست بخورند. این زمان تقریبا مناسب بوده و والدین می‌توانند آموزش های اولیه را آغاز نمایند. برای اطلاع از راه های تشویق کودک به غذا خوردن کلیک نمایید.
همانطور که در قسمت قبلی هم به آن اشاره شد؛ یکی از اصلی ترین نشانه های آمادگی کودک برای آموزش غذا خوردن، علاقه و انگیزه خود اوست و به راحتی هم توسط والدین قابل تشخیص است. اما اگر کودک این رفتار را نشان نداد؛ چه؟ یعنی هنوز آماده نیست و یا نباید به او اینکار را آموزش داد؟ در هر حالت باید در این سنین آموزش غذا خوردن به کودک را آغاز نمود. اما به طور کلی این آمادگی در کودک نشانه های دیگری نیز دارد که شامل موارد زیر هستند. برای اطلاع از دلایل غذا نخوردن کودک کلیک نمایید.
زمانی که می‌خواهید آموزش غذا خوردن به کودک را آغاز کنید؛ باید با یک سری غذاهای مخصوص آغاز نمایید. چرا که نباید هر غذایی را در اختیار کودک قرار داد و از او انتظار داشت که خودش آن را بخورد. این موضوع هم به نفع شما و هم خود او خواهد بود. برخی از غذاهایی که بهتر است در ابتدا با آنها آغاز نمایید؛ شامل موارد زیر هستند. برای آشنایی بیشتر با انواع غذاهای اشتها آور برای کودکان کلیک نمایید.
✨هویج، نخود فرنگی، کدو حلوایی و سیب زمینی کاملا پخته و نرم شده
✨استفاده از میوه های نرم برای میان وعده. مثلا موز رسیده، کیوی و هلو
✨سیب و گلابی پخته و نرم شده
✨تکه های کوچک مرغ، ماهی یا بوقلمون پخته شده
بهتر است برخی از غذاها را در این زمان به کودک ندهید. چرا که اگر قرار باشد؛ آنها خودشان این غذاها را بخورند؛ کمی خطرناک خواهد بود. آجیل، ذرت بو داده، هویج خام، حبه انگور، کشمش، تکه های بسیار بزرگ از غذاهای مختلف و… همگی از این دست هستند.
حال که با مقدمات لازم برای آموزش غذا خوردن به کودک آشنا شدید؛ باید در مورد چگونگی آن نیز اطلاعاتی کسب نمایید. اینکار بسیار حساس است؛ اما نباید در مورد آن به کودک سختگیری نمود. همچنین فراموش نکنید که باید در هر مرحله زمان کافی را به کودک خود اختصاص داده و از او توقع زیادی نداشته باشید. در این قسمت در مورد برخی از این روش ها توضیح خواهیم داد.
برای آموزش غذا خوردن به کودک، باید به او فرصت دهید تا روش های مختلف را تجربه کرده و در نهایت خودش متوجه روش درست شود. برای مثال غذا را در ظرف مخصوص خودش ریخته و به او اجازه دهید تا هرطور که دوست دارد؛ غذا بخورد.
قبل از اینکه بخواهید وسایل و ظزوف مختلف غذاخوردن را به کودک معرفی کنید؛ او را تشویق کنید تا با دست غذا بخورد. با اینکه شاید اینکار برای شما خوشایند نباشد؛ اما اینکار جزوی از فرایند یادگیری و تجربه کردن اوست.
در مرحله بعد آموزش غذا خوردن به کودک ، او را با ظروف مختلف آشنا کرده و همچنین الگوی خوبی برای او باشید. برای مثال زمانی که می‌خواهید با قاشق غذا خوردن را به او یاد دهید خود نیز قاشقی را برداشته و شروع به غذا خوردن کنید. او با نگاه کردن به شما احتمالا متوجه نکات بسیار زیادی در این مورد می‌شود.
همواره در دسترس او باشید تا اگر مشکلی پیش آمد؛ بتوانید به موقع عمل کنید. آموزش غذا خوردن به تنهایی برای کودک، به این معنا نیست که به طور کلی او را به حال خود رها کنید. در این هنگام حتما نزدیک او بوده و کودک را زیر نظر بگیرید.
قطعا زمانی که یک کودک به تنهایی شروع به غذا خوردن می‌کند؛ مانند یک بزرگسال نبوده و کثیفی های زیادی را به بار خواهد آورد. از این رو خود را برای این موضوع آماده کرده از این بابت کودک را مورد سرزنش قرار ندهید.
به مرور زمان، به کودک اجازه دهید تا همراه با دیگر اعضای خانواده غذا بخورد. این کار هم برای او خوشایند بوده و هم با نگاه کردن به اعضای خانواده چیزهای زیادی را خواهد آموخت.
ریفلاکس حلقی یک واکنش طبیعی در کودکان است و زمانی اتفاق می‌افتد که غذای زیادی را در دهان او بگذارید و یا طعم جدیدی را تجربه نماید. این موضوع اگر گهگاهی رخ دهد طبیعی است. اما پریدن غذا و یا آب در گلوی کودک خطری است که وقتی خودش غذا می خورد بسیار بالاست. در این شرایط کودک در ابتدا شروع به سرفه کرده و به صورت ناگهانی ساکت می‌شود. چرا که دیگر نمی‌تواند گریه و ویا حتی سرفه کند. در این شرایط غذا را از دهان کودک خارج کرده و حتما او را به مراکز درمانی برسانید.
آموزش غذا خوردن به کودک در عین حال که دشوار است؛ اما معمولا یکی از جذاب‌ترین مراحل برای والدین محسوب شده و می‌تواند بسیار لذت‌بخش باشد. از این رو در این مورد زیاد به کودک خود سخت نگرفته و به او فرصت آزمون و خطا دهید. همچنین حتما با یک روانشناس نیز مشورت نمایید.
برای دریافت مشاوره در زمینه آموزش غذا خوردن به کودک می توانید با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی آواژه از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت منزل با شماره 9099070354 تماس بگیرید.
تشویق کودک در تربیت او بسیار موثر است. کودکان در ابتدای زندگی خود برای یادگیری مسائل مختلف نیاز به کمک والدین و حتی انگیزه نیاز دارند. معمولا با صحبت کردن از تشویق همه افراد تنها به کارهای خوب فرزندان خود فکر می‌کنند. اما قطعا تشویق در زمینه های دیگری نیز موثر بوده و گاهی حتی به روشی نادرست مورد استفاده قرار می‌گیرد. والدین برای تشویق کردن فرزندان خود روش های متفاوتی دارند که به ویژگی های شخصیتی و شرایط محیطی آنان و فرزند بستگی دارد. با گذشت زمان تشویق در بیشتر موارد از حالت بیرونی خارج شده و حالت درونی پیدا می‌کند. در حقیقت افراد تا زمانی که کودک هستند نیاز به این رفتار از سوی والدین خود دارند و بعد از آن شرایط آنها تغییر می‌کند. برای دریافت مشاوره کودک کلیک کنید.
برای دریافت مشاوره در زمینه تشویق کودک می توانید با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی آواژه از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت منزل با شماره 9099070354 تماس حاصل نمایید.
فراموش نکنید که والدین اگر تعریف درستی از تشویق کودک نداشته باشند؛ آینده کودک و بسیاری از رفتارهای او را تحت تاثیر قرار می‌دهند. از همین رو بهتر است والدین از ابتدای تولد کودک در این مورد اطلاعات لازم را کسب کرده و به درستی از تشویق و تنبیه برای کودک خود استفاده کنند. تشویق در لغت به معنای به شوق در آوردن افراد و دلگرمی دادن به آنان است.
از طرفی تشویق همیشه به صورت کلامی انجام نمی‌گیرد و انواع مختلفی دارد. همچنین می‌تواند هم رفتارهای خوب افراد و هم رفتارهای بدشان را تقویت کند. میل تشویق در انسان ها فطری و طبیعی بوده و تا پایان عمر آنها ادامه می‌یابد. برای جلوگیری از گوشه گیری در کودکان کلیک کنید.
در برخی موارد تشویق کودک بعد از مدتی تبدیل به باج دهی می‌گردد. به همین خاطر شما باید انواع مختلف تشویق را شناخته و به درستی و به موقع از آنها استفاده کنید. برخی از آنها شامل موارد زیر می‌شوند.
مادی: مانند دادن هدیه و یا حتی پول به کودک برای بروز رفتاری
کلامی: در این حالت اطرافیان تنها با استفاده کلمات، کودک را تشویق می‌کنند.
تفریحی: اجازه دادن به او برای انجام کار و فعالیتی که به آن علاقمند است.
احساسی: تشویق احساسی در سنین پایین تر بیشتر مورد استفاده قرار گرفته و شامل بوسیدن و در آغوش گرفتن، لبخند زدن یا نوازش کردن می‌شود.
تشویق کوک اگر به درستی صورت گیرد؛ آثار مثبتی بر آینده کودک و همچنین شخصیت او خواهد داشت. در واقع اینکار به آنها انرژی مضاعفی می‌دهد که بیشتر تلاش کرده و به مسیر درستی هدایت شوند. حتی تظاهر استعدادهای‌کودک نیز تا حد زیادی به این کار وابسته است.
در برخی از موارد شاهد کودکانی هستیم که از بهره هوشی برخوردار هستند؛ اما عملکرد درستی ندارند. این به دلیل فقدان اعتماد به نفس آنها و همچنین مورد تشویق قرار نگرفتن است. از ابتدای تولد، کودک نیاز به انرژی دارد که او را وادار به حرکت کند. بخش بزرگی از این نیرو، تشویق آنهاست. برای اطلاع از تاثیرات مهربانی با کودکان کلیک کنید.
به طور کلی باید در مورد تشویق کودک، مواردی را رعایت کنید. این روش ها باعث می‌شود تا والدین به شکل درست تری فرزندان خود را تشویق کرده و همچنین اینکار به نتایج بهتری منجر گردد. در این قسمت به بررسی این روش ها می‌پردازیم.
در قدم اول باید برای کودک مشخص شود که به چه دلیل مورد تشویق قرار می‌گیرد. این موضوع می‌تواند بر ناخودآگاه او تاثیر گذاشته و او را بیشتر ترغیب کند. کلی گویی در این مورد باعث می‌شود تا کودک گیج شده و دیگر رفتار را تکرار نکند. برای مثال اگر از رفتار مرتب و تمیز نگه داشتن اتاق از او راضی هستید؛ بهتر است این مورد را به همین صورت به او بازگو کرده و از او تشکر کنید.
همچنین در مورد تشویق کودک صادق بوده و اغراق نکنید. برخی از والدین یک کار کوچک و بی اهمیت را بسیار بزرگ جلوه داده و فرزند خود را تشویق می‌کنند. اما این موضوع منجر به بروز اعتماد به نفس کاذب در کودک شده و همچنین از شما متوقع می‌شود که در هر کاری به همان اندازه او را نشویق کنید. از طرفی کودکان متوجه صداقت شده و می‌توانند این تشویق الکلی را متوجه شوند.
در حین تشویق کودک با لحنی آرام و مهربان با او صحبت کرده و در این مورد زیاده روی نکنید. برخی از افراد به گونه ای نسبت به یک رفتار مثبت واکنش نشان می‌دهند که کودک دچار ترس می‌شود. همچنین بهتر است برای تشویق او از کلمات درست نیز استفاده کنید.
بهتر است کودک را برحسب میزان پیشرفت و تلاش او مورد تشویق و تحسین قرار دهید. برخی از والدین به اینکار عادت کرده و بدون توجه به اینکه آیا کودک در حال بهتر شدن است یا نه، اینکار را انجام می‌دهند. این موضوع باعث می‌شوند تا کودک فرایند درست تری را پشت سر بگذارد.
برخی از والدین برای تشویق کودک، او را مجبور به رقابت با دیگران می‌کنند. اما فراموش نکنید که او را باید با گذشته خودش مورد مقایسه قرار دهید و نه با دیگران. اینکار معمولا فشار زیادی را به کودکان وارد می‌کند.
همیشه نباید برای تشویق کودک به نتایج کارهای آنان توجه کرد. بلکه بهتر است تلاش آنها را نیز در نظر بگیرید. در برخی موارد شاید کودک به طور کامل موفق نشود اما در حال تلاش برای تغییر است. که این نشانه خوبی بوده و باید مورد تشویق قرار گیرد. برای آشنایی با اصول تربیت کودک کلیک کنید.
بر اساس تحقیقات انجام شده در این زمینه، وقتی تشویق کودک بلافاصله بعد از کار مثبت او انجام می‌گیرد؛ نتایج بهتری در پی خواهد داشت. اما نباید اجازه دهید که این موضوع برای کودک تبدیل به عادت شود. چرا که در برخی موارد، امکان تشویق بلافاصله وجود نداشته و همچنین کودک شرطی می‌شود.
یکی از روش های موثری که والدین می‌توانند در زمینه تشویق کودک به کار برند؛ یادداشت کردن برخی از رفتارها و حتی اهداف کودک است. برای مثال می‌توانند زمانی را برای کودک تعیین کرده و به او بگویند که اگر در این مدت برای دفعات مشخصی اینکار را انجام دهی یک پاداش بزرگ خواهی داشت. البته اینکار برای کودکان بین 3 تا 8 سال کاربرد دارد و همچنین باید با رعایت اصولی انجام گیرد.
یکی از چالش‌های رایج میان والدین، تشویق کودک به درس خواندن و مطالعه است. در ابتدای دوران مدرسه، کودکان متوجه اهمیت این موضوع نیستند به همین دلیل از آن سر باز می‌زنند. در چنین شرایطی والدین و معلمین می‌توانند با تشویق آنها این موضوع را تا حد زیادی برطرف کنند. در این دوران تشویق تلاش کودکان بیشتر از نتایجی که به دست می‌آورند اهمیت دارد. به همین دلیل افراد باید در این مورد به کودک فشار نیاورده و تنها او را برای تلاش بیشتر ترغیب کنند.
تشویق کودک و اهمیت دادن به او یکی از مسائل مهم تربیتی است. این موضوع هم در زمان حال کودک و هم آینده او به شکل های مختلفی تاثیر دارد. گاهی والدین با همین کار منجر به شکل گیری و بروز رفتارهای اشتباهی در فرزندان خود می‌شوند. از این رو داشتن اطلاعاتی در این زمینه و همچنین استفاده از آنها بسیار مهم است. همچنین بسیاری از رفتارها را در زمینه های مختلف، با همین روش می‌توان در کودکان ایجاد کرد و یا از بین برد. بهتر است والدین در این مورد با یک مشاوره کودک مشورت کرده و از او کمک بگیرند.
برای دریافت مشاوره در زمینه تشویق کودک می توانید با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی آواژه از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت منزل با شماره 9099070354 تماس حاصل نمایید.
منبع: تشویق کودک
خوش بینی یکی از ویژگی های مثبت و سازنده محسوب می‌شود که برای افراد انگیزه و امید ایجاد می‌کند. البته به طور کلی دست یابی به چنین خصوصیتی و یا حتی داشتن چنین نگرشی نسبت به زندگی کار آسانی نیست. مخصوصا با توجه به مشکلات زندگی مدرن و دغدغه‌هایی که داریم؛ چنین چیزی ممکن نیست. گاهی افراد تصور می‌کنند که برای موفقیت درزندگی باید بدبین بوده و به همه چیز شک داشته باشند. این تفکر نه تنها درست نبوده؛ بلکه بسیار آسیب زننده نیز هست. همواره خوبی ها و زیبایی در زندگی هستند که با توجه و در نظر گرفتن آنها می‌توان آرامش بیشتری را تجربه کرد. برای دریافت مشاوره فردی کلیک کنید.
برای دریافت مشاوره در زمینه خوش بینی می توانید با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی آواژه از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت منزل با شماره 9099070354 تماس بگیرید.
داشتن ویژگی خوش بینی تا حدی ذاتی بوده و در موارد دیگر اکتسابی است. فراموش نکنید که بروز افکار منفی در ذهن، کاملا طبیعی هستند. همه ما سختی هایی در زندگی تجربه میکنیم که منجر به بروز بدبینی و بی حوصلی و یا حتی ناامیدی ما می‌شوند. اما نباید فراموش کنیم که این موقعیت ها موقتی بوده و به زودی همه چیز حل می‌شود. از طرفی با خوش بینی، می‌توان به شکل موثرتری فکر و برنامه ریزی کرد.
در واقع داشتن چنین خصوصیتی مانند نگاه کردن به نیمه پر لیوان در شرایط سخت است. البته نمی‌توان از این طرز تفکر در همه جا و هر شرایطی استفاده کرد؛ چرا که زیاده روی در آن نیز باعث بروز مشکلاتی می‌گردد. برای اطلاع از راه های فراموشی خاطرات بد کلیک کنید.
خوش بینی در زندگی منجر به بروز اتفاقات مثبتب زیادی می‌گردد. شاید همه ما فقط به نتایج قابل مشاهده آن مثل موفقیت در کاری توجه کنیم. اما به طور کلی این موضوع در دراز مدت نیز باعث مسائل زیادی می‌گردد. برخی از این موضوعات، شامل موارد زیر می‌شوند.
از طرفی، برخی از افراد در خوش بینی و مثبت اندیشی زیاده روی کرده و دچار خوش بینی سمی می‌گردند. چنین افرادی معمولا همه چیز را به محیط و زمان واگذار کرده و هیچ تلاشی برای بهبودی اوضاع نمی‌کنند. فراموش نکنید که خوش بینی به تنهایی نمی‌تواند هیچ مشکلی را حل کند. بلکه افراد باید علاوه بر داشتن چنین تفکری، تلاش نیز بکنند.
برای مثال شخصی که زودی امتحان مهمی دارد و اصلا برای آن آمادگی کسب نمی‌کند؛ چرا که معتقد است همه چیز به خوبی پیش رفته و او قطعا موفق می‌شود. این فرد درگیر نوع آسیب زننده خوش بین بودن، شده است. اما بدون تلاش کردن، موفقیت امکانپذیر نیست و افراد باید در کنار تلاش و کوشش، رویکرد مثبت نیز داشته باشند.
به طور کلی افراد خوش بین در زندگی دارای ویژگی های اخلاقی هستند که تمایز آنها با دیگران را مشخص می‌کند. چنین افرادی به زندگی و چالش های آن در هر شرایطی علاقمند هستند. از وجود حقیقت فرار نکرده و به وقوع اتفاقات خوب، دیر یا زود باور دارند. بعد از هر شکست و ناکامی دوباره تلاش را سر گرفته و به راحتی ناامید نمی‌شوند. از طرفی شاد و خوش رو هستند و هرگز گلایه نمی‌کنند. این افراد قطعا از سلامت جسمانی و روانی بالاتری برخوردار هستند.
روش های زیادی برای تقویت خوش بینی در افراد وجود دارد. البته فراموش نکنید که نمی‌توان به طور ناگهانی افراد را تغییر داده و از یک آدم بدبین به فردی خوش بین تبدیل کرد. این دو، دو سوی یک پیوستار هستند که درون ما نهادینه شده اند. در واقع همه ما هر دو ویژگی ها را داشته و در مواقع مختلف از آنها استفاده میکنیم.اما برای دستیابی به خوش بینی، می‌توان از روش های زیر استفاده کرد. برای استفاده از روش اهمیت ندادن به حرف دیگران کلیک کنید.
در ابتدا بهتر است افراد، افکار خود را به شکلی واقع بینانه و دقیق بررسی کنند. در واقع این موضوع را در نظر بگیرند که آیا واقعا دیدگاه آنها درست منطقی است و یا افراطی است!؟ این موضوع شاید نیاز زمان و انرژی زیادی داشته و موضوعات زیادی را در زندگی افراد تغییر دهد؛ اما قطعا به نتایج خوبی منجر خواهد شد.
یکی دیگر از گامهای مهم در ایجاد خوش بینی، درمان نشخوار فکری است. در واقع مرور کردن و به یادآوردن مکرر است که افراد را در معرض بدبینی و حتی شکاکی سوق می‌دهد. به همین دلیل بهتر است افراد سرعت و همچنین محتوای افکار خود را کنترل کنند.
درس گرفتن و یا حتی فکر کردن به گذشته، می‌تواند باعث خوش بینی در افراد شود. چرا که افراد در چنین شرایطی به این موضوع فکر می‌کنند که در گذشته سختی های آنان به پایان رسیده و یا از مشکلات گذر کرده اند؛ پس این موضوع بر دیگر نیز ممکن است. برای جلوگیری از بروز نگرانی از آینده کلیک کنید.
کلمات، تاثیر زیادی بر سلامت روان ما دارند. استفاده از عبارات و جملات مثبت و یا حتی شنیدن آنها می‌تواند تا حد زیادی بر افکار ما تاثیر بگذارد. بهتر است خود را در معرض جملات مثبت و انگیزشی گذاشته و به عبارات منفی فکر نکنید.
محیط اطراف نیز می‌تواند تغییرات زیادی در روحیات ما ایجاد کند. از طرفی بهتر است برای مدت زمان طولانی در یک مکان ساکن نماند و به طور مداوم حرکت کرد. جابه جایی باعث می‌شود که موضوعات مختلفی فکر کنیم و همین افکار ما را از یکنواختی خارج می‌کند. همچنین اطلاعات ورودی به مغز خود را نیز محدود کنید.
اینکه ما بتوانیم در معرض جملات و عبارات مثبت قرار گیریم؛ مستلزم حضور میان افراد خوش بین است. خوش بینی اطرافیان، می‌تواند ما را نیز خوش بین کرده و افکار ما را تغییردهد. اگر اطراف پر از اخبار بد و انرژی های منفی باشد؛ انرژی زیادی از ما می‌گیرد.
از خودتان مراقبت کرده و خودتان را دوست داشته باشید. اگر می‌خواهیم نسبت به اطرافمان خوش بین باشیم؛ در ابتدا باید نسبت به خود خوش بین باشیم. این موضوع هم باید در مورد جسم و هم روان مان صورت گیرد. با انجام کارهایی مانند مراقبه، ورزش، اهمیت به تغذیه و… در ابتدا به خود احساس خوبی پیدا کرده و بعد به دیگران.
یکی دیگر از مسائلی که باعث تقویت خوش بینی در ما می‌شود؛ داشتن برنامه و هدف است. بهتر است افراد نسبت به آینده خود بی توجه نبوده و واقع بین باشند. در واقع اینجاست که خوش بینی سمی می‌تواند افراد را در معرض مشکلات زیادی قرار دهد. چرا که آنها هیچکاری نکرده و امید دارند که با خوش بینی آینده آنها پر از موفقیت باشد.
در نهایت افراد می‌توانند برای تغییر نحوه تفکر خود در مورد مسائل مختلف، از یک روانشناس کمک گرفته و اینکار را به صورت اصولی انجام دهند. همچنین از خوش بینی سمی نیز جلوگیری کرده و با جنبه های مختلف روان خود، آگاه شوند. پذیرش افکار و همچنین انجام اقداماتی در مورد آنها، تنها با کمک درمانگر امکانپذیر است.
خوش بینی نیاز به خودشناسی و همچنین کنترل افکار و احساسات دارد. از طرفی فراموش نکنید که از بین بردن افکار منفی به طور کامل امکانپذیر نیست. به همین دلیل باید در این مورد با کمک یک متخصص اقدام کنید. زمان و انرژی کافی به این موضوع اختصاص داده و تلاش کنید. قطعا فرایند تغییر کردن با سختی های زیادی همراه است. اما بعد از مدتی به شرایط جدید عادت کرده و همچنین تاثیرات آن را بر خود و حتی دیگران مشاهده می‌کنید. بهتر است فشار زیادی به خود وارد نکرده و همچنین واقعیت را نیز بپذیرید.
برای دریافت مشاوره در زمینه خوش بینی می توانید با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی آواژه از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت منزل با شماره 9099070354 تماس بگیرید.
منبع: چطور خوش بین باشیم؟
حرف زدن با خود در بیشتر موارد، رفتاری طبیعی بوده و برای همه ما پیش می‌آید. گاهی حتی متوجه آن نیستیم و کاملا ناخودآگاه است. لحظه ای به خودمان می‌آییم و متوجه می‌شویم در حال صحبت با خودمان هستیم. اما به هر حال اگر این رفتار مکررا تکرار شود و یا با نشانه های دیگری همراه باشد؛ باید در مورد آن نگران بود. بسیاری اینکار را به حرف زدن با دیگران ترجیح می‌دهند. اما فراموش نکنید که صحبت با دیگران، بخش مهمی از برقراری ارتباط با آنهاست و به عنوان موجودات اجتماعی به اینکار نیاز داریم. نباید خود را از صحبت کردن با دیگران محروم کرد و یا به این دلیل خود را مورد سرزنش قرار داد. افراد باید با دلایل این موضوع آشنا شده و آن را کنترل کنند.
برای دریافت مشاوره در زمینه حرف زدن با خود می توانید با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی آواژه از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت منزل با شماره 9099070354 تماس حاصل نمایید.
حرف زدن با خود می‌تواند گاهی تاثیرات مثبتی داشته و به افراد کمک کند. در پژوهشی که در این زمینه انجام شده است؛ مشخص گردید؛ افرادی که در دنبال کردن وسایل شان با خودشان صحبت می‌کنند؛ زودتر، وسیله مورد نظر را پیدا می‌کنند. حتی در مواردی اگر محتواهای این مکالمات انگیزشی و مثبت نیز باشند؛ بازهم می‌توانند به نتایج و رفتارهای خوبی منجر شوند.
خودگویی ها انواع مختلفی داشته و به صورت های متفاوتی بروز می‌کنند. البته در بیشتر موارد افراد از این روش برای سرزنش کردن خود استفاده می‌کنند و آن را به صورت منفی به کار می‌برند. اما اینکار می‌تواند به عنوان یک مکانزیم دفاعی عمل کرده و توجه و تمرکز افراد را افزایش دهد. برای اطلاع از راه های اهمیت ندادن به حرف دیگران کلیک کنید.
همانطور که پیش تر هم گفته شد؛ حرف زدن با خود انواع مختلفی داشته و به شکل های متفاوتی بروز می‌کند. برخی از این انواع، شامل موارد زیر می‌شوند. برای اطلاع از انواع چیزهای خصوصی که نباید به دیگران گفت کلیک کنید.
در این حالت، افراد در حرفزدن با خود، از جملات مثبت و انگیزشی استفاده کرده و خود را تشویق می‌کند. همچنین آنها از این روش برای کاهش استرس و اضطراب خود نیز استفاده می‌کنند. البته شرایط محیطی نیز در این مورد تعیین کننده است و فرد نمی‌تواند همواره خودگویی مثبت داشته باشد.
در خودگویی های منفی، افراد در بیشتر موارد خود را سرزنش کرده و یا از خود انتقاد می‌کنند. این مورد می‌تواند تاثیرات بسیاری مخربی بر این موضوع داشتهه باشد.
برخی از افراد تنها وقایع روزانه را برای خود بازگو می‌کنند و سخنان آنها هیچ محتوای مثبت و منفی یا منفی ندارد. از طرفی گاهی شاید این مکالمات شنیده نشود؛ اما در ذهن افراد اتفاق می‌افتد.
حرف زدن با خود، به طور کلی فواید و آثارمثبتی دارد که روانشناسان معتقدند که این اتفاق بیشتر در مواقعی می‌افتد که افراد این صداها را در سر خود می‌شوند. اما به هر حال اینکار تاثیر خود را بر مغز گذاشته و به برخی احساسات خوبی منتقل می‌کند. چند مورد از فواید حرف زدن، شامل موارد زیر می‌شود.
حرف زدن با خود باعث تحریک حافظه و تقویت آن می‌شود
تمرکز افراد افزایش می‌یابد
اینکار باعث تحلیل و بررسی بیشتر افکار و همچنین بیشتر فکر کردن در مورد محتویات افکار می‌شود.
بر اساس تحقیقات انجام شده حرف زدن با خود مخصوصا در کودکان باعث بالارفتن کیفیت یادگیری می‌گردد.
اعتماد به نفس افراد را افزایش می‌دهد
اینکار استرس را کاهش داده و آرامش بیشتری از لحاظ روانی ایجاد می‌کند.
در برخی موارد باید در مورد حرف زدن با خود نگران شد و در این زمینه اقداماتی انجام داد. برخی از افراد این رفتار را جدی نگرفته و برای سالهای زیادی است که درگیر آن هستند. در واقع اگر این رفتار بسیار شدید باشد و همچنین علائم دیگری نیز با آن همراه گردد؛ می‌تواند مشکلات زیادی را برای افراد ایجاد کند. برای مثال یکی از نشانه های اصلی اسکیزوفرنی، خودگویی هایی است که فرد با خود دارد. همچنین اینکار گاهی تبدیل به نشخوار فکری می‌گردد. به همین دلیل باید این رفتار را کنترل کرده اجازه پیشروی به آن را نداد.
همچنین افراد به دلایل مختلفی حرف زدن با خود را انتخاب می‌کنند. البته اینکار همیشه هم انتخابی نیست. در این قسمت به بررسی این دلایل می‌پردازیم.
افرادی که منزوی بوده و دوستان زیادی ندارند؛ معمولا بیشتر احتمال دارد که به سراغ حرف زدن زدن با خود بروند. آنها تصور می‌کنند که اینکار جایگزینی خوبی برای صحبت کردن با دیگران و مورد قضاوت قرار گرفتن است. اما صحبت کردن با دیگران می‌تواند مسائل زیادی را به ما بیاموزد. برای آشنایی با راه های ارتباط کلامی کلیک کنید.
از طرفی همانطور که گفته شد؛ حرف زدن با خود یکی از نشانه های ابتلا به بیماری های روانی مختلف مانند اسکیزوفرنی است. پس افرادی که به این بیماری ها مبتلا هستند؛ طبیعی است که چنین رفتاری را از خود بروز دهند.
اگر چه حرف زدن با خود فوایدی دارد؛ اما بهتر است افراد این رفتار را در خود کنترل کرده و حتی از بین ببرند. روش های مختلفی در این زمینه وجود دارد. اما به طور کلی افراد می‌توانند در ابتدا دلایل اینکار را شناسایی کرده و در قدم بعدی از این راهکارها استفاده کنند.
برای اینکه افراد بتوانند از حرف زدن با خود به عنوان روشی موثر استفاده کنند و سلامت روان خود را بالاتر ببرند؛ می‌توانند در این خودگویی ها از عبارات و کلمات مثبت استفاده کنند. آنها می‌توانند بدین وسیله خود را تشویق کرده و باعث تقویت روحیه خود گردند.
قدم بعدی نوشتن افکار است. اینکار تا حد زیادی از حرف زدن با خود جلوگیری می‌کند. در واقع نوشتن سرعت افکار را کندتر کرده و اجازه می‌دهد که آنها را به صورت درست تخلیه کنند.
در حین حرف زدن با خود، افراد می‌توانند از خود سوالاتی نیز بپرسند. اینکار آنها را به فکر کردن بیشتر تشویق کرده و باعث می‌شود تا کمی تامل کنند.
همچنین برای از بین بردن این عادت رفتاری، افراد می‌توانند در زمانی که احساس می‌کنند دوباره در حال انجام اینکار هستند و یا به انجام آن تمایل دارند؛ حواس خود را پرت کار دیگری کنند.
از طرفی افراد می‌توانند به جای صحبت کردن با خود، با فرد دیگری صحبت کرده و افکار خود را به اشتراک بگذرانند. اینکار نه تنها باعث برقراری ارتباط با دیگران می‌گردد؛ بلکه افکار را نیز تا حد زیادی کنترل می‌کند.
در بیشتر موارد حرف زدن با خود، یک رفتار طبیعی تلقی می‌شود و مورد غیر طبیعی محسوب نمی‌شود. فردی که در افکار خود غرق شده و یا تحت فشار است؛ یکی از واکنش هایی که نشان می‌دهد؛ همین کار است. البته باید این رفتار را کنترل کرده و حتی از یک روانشناس نیز کمک گرفت. از طرفی این رفتار همیشه به معنی نشانه ای برای یک بیماری نیست و یا به اختلال خاصی منجر نمی‌شود. اما به هر حال نباید برای مدت طولانی و به صورت شدید این رفتار ادامه پیدا کند.
برای دریافت مشاوره در زمینه حرف زدن با خود می توانید با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی آواژه از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت منزل با شماره 9099070354 تماس حاصل نمایید.