سندروم داون یکی از انواع بیماری هایی است که در اثر ناهنجاری های کروموزومی ایجاد می‌شود. در این سندروم فرد یک کروموزم 21 اضافی داشته و به طور کلی دارای 47 عدد کروموزم در بدن خود است. از آنجایی که سندروم به بیماری هایی اطلاق می‌شود که نشانه های مختلفی برای افراد ایجاد می‌کنند؛ این بیماری نیز مستثنی نبوده و علاوه بر عقب ماندگی ذهنی، مشکلات دیگری را نیز برای فرد ایجاد می‌کند. تاخیر در رشد جسمانی و روانی در این افراد از زمان تولد آغاز شده و تا پایان عمر ادامه می‌یابد. در واقع این افراد هیچگاه رشد طبیعی نداشته و همواره نیاز به مراقبت دارند. برای دریافت مشاوره تلفنی کلیک کنید.
برای دریافت مشاوره در زمینه سندروم داون می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت شهری با شماره 9099070354 جهت ارتباط با مرکز مشاوره روانشناسی آواژه تماس حاصل نمایید.
منبع: سندروم داون
متاسفانه بسیاری از ناهنجاری ها و عقب ماندگی ها قابل درمان نبوده و تا پایان عمر ادامه می‌یابند. حتی پیشرفت های اخیر در دنیای پزشکی نیز در این مورد موثر نیست. این افراد نمی‌توانند ازدواج کرده و یا بچه دار شوند. همچنین نیاز به مراقبت و حمایت از طرف والدین خود دارند. با اینکه ضریب هوشی آنان خیلی کم نیست؛ اما معمولا نمی‌توانند تحصیلات خود را تا مقاطع بالاتری ادامه دهند.
در سالهای اخیر میزان اطلاعات و آگاهی نسبت به این موضوع بیشتر شده و افراد واکنش درستی تری نسبت به آن دارند. حتی این افراد می‌توانند کارهایی را هم انجام داده و در جامعه حضور یابند. این بیماری درجات مختلفی دارد و همچنین به دلایل مختلفی نیز بروز می‌کند. در این مقاله به بررسی بیشتر جنبه های مختلف این موضوع می‌پردازیم. برای اطلاع از اصول تربیت کودک کلیک کنید.
سندروم داون یکی از شایع ترین اختلالات ژنتیکی محسوب می‌شود. در واقع همه مبتلایان به این اختلال به دلیل مشکلات ژنتیکی مبتلا می‌شود. اما عوامل مختلفی می‌توانند ژنتیک را در افراد تغییر دهند. برای مثال تغذیه نامناسب، قرار گیری در معرض اشعه های مختلف و … همگی در این مورد موثر هستند. به همین دلیل می‌توان در صورت داشتن این ژن، تا حدی ابتلای جنین را به این اختلال، کاهش داد. بهتر است افراد در صورت داشتن این ژن، قبل از بارداری و در حین آن مواردی را رعایت کرده و از بروز آن جلوگیری نمایند.
سندروم داون با توجه به نوع ایجاد آن، انواع مختلفی دارد. در واقع جابجایی کروموزم ها در این اختلال، به شکل های مختلفی ایجاد می‌شود. در نهایت همه این افراد مبتلا به سندروم داون شده و نشانه های مشابهی را تجربه می‌کنند.
تریزومی 21 در شرایطی ایجاد می‌شود که فرد یک کروموزم 21 اضافی دارد. در واقع سه کروموزم 21 در سلول های این افراد هست. این نوع شایع ترین نوع سندروم داون است که در حین تقسیم سلولی میوز و بعد از برخورد اسپرم و با تخمک ایجاد می‌شود.
موزاییسم نوع دیگری از سندروم داون است که در آن کودک با کروموزم های اضافی در برخی از سلول هایش متولد می‌شود. این افراد معمولا نشانه های کمتری را تجربه می‌کنند.
در نوع جابه جایی، فرد به طور طبیعی 46 کروموزم دارد. اما کروموزم 21 که مربوط به این بروز این اختلال است؛ یک بخش اضافی دارد. این بخش متصل شده به کروموزم 21، در کودک منجر به بروز سندروم داون می‌گردد.</p>
افراد مبتلا به سندروم داون، نشانه های مختلفی را در رفتار و حتی نشانه های ظاهری خود تجربه می‌کنند. در واقع گاهی برخی از والدین در دوران جنینی متوجه این موضوع نشده اند و بعد از تولد با استفاده از این نشانه ها می‌توانند از این بیماری مطلع شوند.در این قسمت به توضیح این نشانه ها می‌پردازیم.
بیرون بردن نوزاد در زمستان یا قبل از چهل روزگی برای والدین نگرانی زیادی ایجاد می‌کند. طبیعی است که کودک تازه متولد شده هنوز توانایی مراقبت از خود را نداشته و به همین دلیل در برابر عوامل محیطی آسیب پذیر است. اما نمی‌توان برای مدت زمان طولانی نوزاد را در خانه نگه داشت. والدین باید نوزاد خود را با شرایط بیرون از خانه آشنا کرده و با انجام اقدامات لازم اینکار را انجام دهند. با اینکه احتمالا حضور نوزاد بیرون از خانه شرایط سختی را برای خانواده ایجاد می‌کند؛ اما به طور کلی اینکار اجتناب ناپذیر بوده و همچنین والدین نیز باید آمادگی لازم را در این مورد داشته باشند. برای دریافت مشاوره کودک کلیک نمایید.
برای دریافت مشاوره در زمینه بیرون بردن نوزاد می توانید با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی آواژه از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت منزل با شماره 9099070354 تماس بگیرید.
منبع: بیرون بردن نوزاد در زمستان
در این مورد تصورات مختلف و گاها غلطی وجود دارد. با اینکه نوزاد آسیب پذیر است و به راحتی مریض می‌شود. اما نمی‌توان به این دلیل او و مادر را هفته ها در خانه حبس کرد. در برخی موارد حتی اگر والدین آمادگی لازم را در این زمینه داشته باشند و نکات مربوطه را رعایت کنند؛ هوای تازه هم برای مادر و هم برای فرزند بسیار مفید است. بهتر است در روزهای اول برای بیرون بردن نوزاد به جاهای دوری نرفته و همواره مراقب باشید. و یا حتی برای مدت زمان طولانی بیرون از خانه نمانید.
اما بعد از مدتی این شرایط را طولانی تر کرده تا بدن نوزاد به شرایط بیرون از خانه بیشتر عادت کند. فراموش نکنید که مواجه کردن نوزاد با دنیای بیرون به معنی رها کردن به حال خود و اهمیت دادن به او نیست. بلکه در این شرایط مادر باید همواره از کودک خود مراقبت کند. برای آشنایی بیشتر با انواع ترفند بچه داری کلیک کنید.
در مورد بیرون بردن نوزاد؛ نکاتی وجود دارد که با رعایت کردن آنها می‌تواند خطرات را تا حد زیادی کاهش داد و همچنین امنیت نوزاد را تضمین کرد. در این قسمت به توضیح این موارد می‌پردازیم.
در قدم اول، برای بیرون بردن نوزاد مادر باید لباس مناسبی را به فرزند خود بپوشاند. این لباس باید با توجه به شرایط آب و هوایی و همچنین نور و آلودگی محیط و موارد دیگر، انتخاب شود. نوزاد نباید بیشتر و یا کمتر از حد لباس بپوشد. چرا که در هر دو صورت بیمار شده و یا دچار کلافگی می‌گردد. همچنین بهتر است همواره لباس های اضافی نیز با خود همراه داشته باشید.
قبل از بیرون بردن نوزاد، دمای هوا را چک کرده و با توجه به آن وسایل مورد نیاز را جمع آوری کنید. و یا حتی تصمیم به بیرون رفتن بگیرید. از طرفی دمای بدن کودک خود را نیز به طور مرتب اندازه گیری کنید. این موضوع می‌تواند هم برای انتخاب لباس و هم اطلاع از بیماری های کودک مناسب باشد.
در مورد بیرون بردن نوزاد، نمی‌توان تا حد زیادی از بیماری ها جلوگیری نمود. اما به طور کلی با انجام برخی از اقدامات این موضوع به حداقل می‌رسد. بهتر است در فضای بیرون اجازه ندهید که کودک با افراد غریبه و یا حیوانات تماس داشته و یا در آغوش گرفته شود. دست های او را با دستمال مربوط تمیز کرده و به محض رسیدن به خانه دست های او را بشویید. چرا که کودکان عادت دارند که دست های خود را در دهان برده و یا به چشم ها می‌زنند. برای اطلاع از پیامدهای دست خوردن نوزاد کلیک نمایید.
یکی دیگر از خطرات احتمالی بیرون بردن نوزاد، نور خورشید مخصوصا در روزهای گرم تابستانی است. چرا که پوست نوزادان بسیار لطیف و حساسیت پذیر بوده و به راحتی دچار آفتاب سوختگی می‌گردد. برای جلوگیری از این موضوع سر و دست های او را پوشانده و یا حتی از کرم های ضدآفتاب مخصوصا کودکان استفاده نمایید. فراموش نکنید که دمای بدن او را نیز متعادل نگه دارید.
معولا هوای شهرهای بزرگ در بیشتر مواقع آلوده است. بهتر است برای بیرون بردن نوزاد در این شرایط حتما از وسایل نقلیه استفاده کرده او را در فضای باز قرار ندهید. همچنین بهتر است برای حضور در مکان هایی که دارای دود و یا ترفیک سنگین هستند؛ کودک را به همراه خود نبرید. این موضوع در مورد حشرات نیز وجود دارد.
با بیرون بردن نوزاد باید وسایلی را نیز با خود به همراه داشته باشید. برای مثال حتما لباس اضافه، دستمال کاغذی، آب، پوشک، کمی خوراکی و حتی اسباب بازی کوچکی در این شرایط به کار خواهند آمد. معمولا افرادی که به تازگی بچه دار شده اند؛ ساک و یا کیف کوچکی دارند که برای همین شرایط است.
یکی دیگر از مواردی که باید در مورد بیرون بردن نوزاد رعایت فرمایید؛ پرهیز از حضور در مکان های شلوغ و پر سر و صدا است. در چنین شرایطی گوش کودک آسیب دیده و همچنین هیجانی شده و واکنش های مختلفی از خود بروز می‌دهد. به همین دلیل بهتر است از حضور در مکان هایی مانند کنسرت، مهمانی های بزرگ و… با وجود نوزاد، پرهیز کنید.
یکی دیگر از مواردی که باید در مورد بیرون بردن نوزاد رعایت کنید؛ توجه به خلق و خوی او هنگام بیرون بردن است. برای مثال اگر فرزند شما خسته و ناراحت به نظر می‌رسد؛ بهتر است او را بیرون از خانه نبرید. یا اگر نشانه های بیماری را در او مشاهده می‌کنید؛ نیز باید در خانه بمانید.
از طرفی برای بیرون بردن نوزاد، باید به زمان آن نیز توجه داشت. از زمان تولد نوزاد، بیرون بردن او مانعی ندارد. اما بهتر است در این مورد آمادگی لازم را کسب کرده و همچنین از سلامت کامل نوزاد نیز اطمینان حاصل کنید. از طرفی واکسن های مختلف را برای تقویت سیستم ایمنی او زده و سپس او را بیرون ببرید. متخصصین معتقدند که با انجام اقدامات لازم، نیازی به صبر کردن تا دوماهگی وجود ندارد.
در فصول سرد سال معمولا به دلیل اینکه افراد زیاد از خانه خارج نمی‌شوند؛ شاید دچار کلافگی و ناراحتی شوند. در این شرایط بیرون بردن نوزاد و حضور در هوای آزاد، اشکالی ندارد. اما بهتر است فرزند خود را در مکان های عمومی شلوغ نبرید؛ چرا که در این زمان افراد زیادی مبتلا به سرماخوردگی و آنفولانزا بوده و بسیار احتمال دارد که کودک نیز مبتلا گردد.
در نهایت اینکه هرگز خود و فرزندتان را از حضور در هوای آزاد محدود نکرده و به دلیل وجود نوزاد مدت زمان طولانی در خانه نمانید. یلکه با رعایت نکات مربوطه سلامت او را تضمین کرده و حتی در صورت لزوم از متخصص کودک نیز کمک بگیرید. همچنین از شرایط سلامتی فرزند خود اطمینان حاصل کرده و با خیال راحت در بیرون از خانه حاضر شوید. از طرفی در اینکار زیاده روی نیز نکنید.
برای دریافت مشاوره در زمینه بیرون بردن نوزاد می توانید با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی آواژه از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت منزل با شماره 9099070354 تماس بگیرید.
آمفتامین و متامفتامین دو گروه از داروهای محرک بوده که خاصیت اعتیاد آوری داشته و همچنین در بسیاری از مواد مخدر دیگر نیز وجود دارند. این مواد با تاثیر بر دستگاه عصبی مرکزی منجر به بروز نشانه ها و همچنین عوارض جانبی در افراد شده و در نهایت آنها را از لحاظ روانی وابسته می‌کند. آمفتامین ها مانند متامفتامین، خاصیت درمانی داشته و حتی در غالب قرص نیز برای بیماران تجویز می‌شود. اما برخی از افراد از دوز مصرفی خود سرپیچی کرده و به آن اعتیاد پیدا می‌کنند. این مواد برای درمان بیماری های مختلفی مورد استفاده قرار گرفته و در صورت مصرف درست می‌توانند بسیار موثر باشند. به طور کلی بهتر است افراد در این مورد اطلاعات کافی کسب کرده و همچنین برای مصرف و یا حتی ترک اعتیاد به این مواد از متخصص کمک بگیرند.
برای دریافت مشاوره در زمینه آمفتامین و متامفتامین می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت شهری با شماره 9099070354 جهت ارتباط با مرکز مشاوره روانشناسی آواژه تماس حاصل نمایید.
منبع: آمفتامین و متامفتامین برای چیست؟
آمفتامین و متافتامین در اشکال و دوزهای مختلفی وجود داشته و حتی به صورت طبیعی نیز یافت می‌شود. با اینکه این مواد پتانسیل زیادی برای سواستفاده دارند اما به طور کلی با مصرف درست آنها می‌توان بر بسیاری از بیماری ها غلبه نمود. در واقع به دلیل این خواص، این مواد در انواعی از مواد مخدر وجود دارد. همچنین اثربخشی آنها بسیار زیاد بوده و در مدت زمان کوتاه تاثیر خود را می‌گذارند. همین موضوع بسیاری از افراد را دچار اعتیاد و وابستگی می‌کند. در صورت تجویز این دارو توسط پزشک، با اطلاع از این موارد، بهتر است در این مورد حتما با متخصص مربوطه صحبت کرده و در صورت لزوم این دارو را جایگزین کرده و یا آن را با دوز کمتری مصرف نمایید. برای دریافت مشاوره ترک اعتیاد کلیک کنید.
آمفتامین و متامفتامین با تاثیر بر مغز میزان انتقال دهنده هایی مانند دوپامین، سروتونین، نوراپی نفرین و آدرنالین در مغز را به طور چشمگیری افزایش داده و منجر به تحریک می‌شوند. در واقع تاثیر این مواد در ابتدا بر مغز و سیستم عصبی مرکزی است اما بر بخش های مختلف، به شکل های متفاوتی عمل می‌کنند. برای مثال هم منجر به لاغری شده و هم در افراد مبتلا به اختلال کمبود تمرکز بیش فعالی منجر به افزایش تمرکز می‌گردد. متامفتامین می‌تواند بر مونوآمین در مغز تاثیر گذاشته و هوشیاری و سرخوشی را افزایش می‌دهد. برای آشنایی بیشتر با انواع مواد توهم زا کلیک نمایید.
متامفتامین در بیشتر موارد به شکل پودر سفید رنگ و کریستال وجود دارد. اما نوع مایع آن نیز موجود بوده و تقریبا خواصی مشابه با انواع دیگر آن دارد. در واقع در این صورت یا در ماده ای دیگر حل شده و مصرف می‌شود و یا افراد آن را تزریق می‌کنند.
به طور کلی مصرف آمفتامین و متامفتامین بستگی به هدف افراد دارد. چرا که در صورت استفاده از خواص درمانی، افراد باید این دارو را همراه با غذا و یا بدون غذا با توجه به دوز مصرف و تجویز پزشک مصرف کنند. برای مثال برای کاهش وزن، افراد باید متامفتامین را قبل از وعده غذایی همراه با آب مصرف نمایند. اما در صورت اعتیاد به این ماده، هم به صورت خوراکی، استشاقی و همچنین تزریقی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
متامفتامین برای درمان بیماری دیابت، اختلال کمبود توجه بیش فعالی و همچنین چاقی مورد استفاده قرار می‌گیرد. البته معمولا کاربرد این ماده در قرص های لاغری، منجر به اعتیاد شده و مشکلات زیادی را برای افراد ایجاد می‌کند. اما برای درمان دیابت و همچنین کمبود توجه بیش فعالی، افراد باید حتما تحت نظر پزشک و در دوزهای مشخص از این ماده استفاده نمایند. برای اطلاع از انواع داروهای اعتیادآور کلیک کنید.